“Hindistan’da kriket sadece bir spor değil, bir dindir” sözünü her Hintli bilir. Ancak son yıllarda Hindistan spor ekosisteminde kademeli ama olumlu bir değişim yaşandı. Ülke, Tokyo 2021 Olimpiyat Oyunlarından son ICC Kadınlar Kriket Dünya Kupası’na kadar çeşitli spor etkinliklerinde kayda değer başarılar elde etti. Ek olarak, Hindistan Premier Ligi gibi kriket liglerinin inanılmaz popülaritesi ve başarısı, diğer spor dallarına yatırım yapılmasına ve sponsorluk yapılmasına yol açmıştır. Hokey, kabaddi, futbol ve daha fazlasının popülerliği, izleyici sayısı ve Hindistan’da özel bir hayran kitlesi artıyor. Daha da önemlisi, kadınları ve kız çocuklarını güçlendirme konusunda muazzam bir potansiyel ortaya koydu.
Spor (Temsilci)(Pexels)
Spor ortamındaki bu değişim, ilerici politikalar, değişen zihniyetler, özel sektörün katılımı ve sporun saf eğlence kaynağının ötesine geçen bir ekonomik büyüme motoru olarak giderek daha fazla tanınması gibi çeşitli faktörlere bağlanabilir.
Yıllar geçtikçe göze çarpan bir değişiklik, Hindistan hükümetinin spora verdiği önemin artması oldu. Bağımsızlık sonrası ilk yıllarda, sporun başlangıçta kendi politikası yoktu, çünkü asıl odak noktası okuryazarlık, halk sağlığı ve kendi kendine yeterlilikti. Ancak Hindistan’ın Asya Kupası ve Dünya Kriket Şampiyonası gibi prestijli etkinliklerde yarışmaya başlamasıyla bu durum değişmeye başladı ve bu durum, 1984 yılında Hindistan’ın ülkedeki spor düzeyini yükseltmeye odaklanan ilk spor politikasının oluşturulmasına yol açtı.
2011 yılında Hindistan, sporu ulusal bir öncelik ve sosyal gelişim, katılım ve istihdam için bir araç olarak tanıyan önemli bir değişiklik olan Ulusal Spor Geliştirme Yasasını uygulamaya koydu. Buna ek olarak, hükümetin spor bütçeleri son on yılda kademeli olarak arttı; bu, önceliklerdeki değişimi yansıtıyor ve sporun toplumsal değerinin kabul edildiğini gösteriyor. 2023-2024’te Hindistan şimdiye kadarki en yüksek spor bütçesini kaydetti. Bununla birlikte, sporun Hindistan’da tam potansiyeline ulaşması için hâlâ kaldırılması gereken bazı engeller var.
Hindistan’daki birçok eyalet, sporun öneminin bilincinde olarak kendi spor politikalarını geliştirdi. Haryana’nın Hindistan’ın uluslararası madalya sıralamasına yaptığı kayda değer katkı, kapsamlı spor politikalarına bağlanıyor. Politika mükemmelliği teşvik ediyor ve köy düzeyindeki spor tesislerine erişime izin vererek kitlesel katılımı teşvik ediyor. Madalya kazananlara iş fırsatları ve nakit ödüller gibi teşvikler sunulmaktadır. Ek olarak, Dhakad programı kapsamında Haryana, uyuşturucu bağımlılığı gibi zorlukların üstesinden gelmek ve spora katılımı teşvik etmek için spor merkezleri kurarak sporun sosyal katılım amacıyla kullanılmasında ön saflarda yer alıyor.
İlginçtir ki, hokey ve genel olarak spora sarsılmaz desteğiyle tanınan Odisha’nın kendi e-spor politikası yok. Bunun yerine devletin, genç nüfusa yönelik daha büyük siyasi hedeflere ulaşmak için sporu stratejik olarak kullanan daha geniş bir gençlik politikası var. Bu, beden eğitimi müfredatının okullara ve kolejlere entegre edilmesine ve günlük yaşamın bir parçası haline getirilmesine yardımcı oldu. Sporun genel gençlik gelişimindeki artan önemi, sporun istihdam yaratan bir sektör haline gelmesine yardımcı oldu.
Hindistan’ın çeşitli eyaletleri aktif olarak yenilikçi spor politikaları geliştiriyor ve sektöre güçlü bir ivme kazandırıyor. Son zamanlarda Jammu, Keşmir ve Uttar Pradesh, mükemmelliği teşvik etmeyi, kitlesel katılımı teşvik etmeyi ve sosyal zorlukları ele almayı amaçlayan yeni spor politikaları uygulamaya koydu. Bu tür çabalar sporun ülke çapında büyümesini ve gelişmesini körüklüyor.
Hindistan spor yolundaki önemli ilerlemelere rağmen, Hindistan spor sistemi zorluklarla, özellikle de kronik yetersiz finansmanla karşı karşıyadır. Yaklaşık bir spor bütçesine rağmen ₹Kişi başına 24 avro olan bu miktar, Avrupa Birliği’nin yaklaşık 100 avroluk ortalama bütçesine kıyasla kalıyor. ₹Kişi başı 8.000. Bu sorunu çözmek için hükümet, kurumsal sosyal sorumluluk girişimleri aracılığıyla Ulusal Spor Geliştirme Fonu’na özel sektör katkılarının artırılmasını sağlamalıdır. Başarılı Bir Mirası Benimse modeline benzer bir Stadyum Evlat Edinme programı gibi programların uygulamaya konulması, kamu-özel sektör ortaklıkları yoluyla finansmanı artırabilir.
Hint spor endüstrisi oyuncularının, daha fazla mali kaynağın yanı sıra, Hindistan’ın olumlu demografik getirisinden yararlanacak ve cinsiyet eşitliğini sağlamaya özellikle odaklanarak sporu ülkede yaşanabilir bir geçim kaynağı olarak teşvik edecek stratejiler geliştirmesi gerekiyor. NortheaHaberler Development Finance Corporation Ltd.’nin bir raporuna göre. Sporun bir kariyer olarak yaygınlaştırılması üzerine yapılan bir araştırmaya göre, Kuzeydoğu bölgesindeki sporcuların çoğu, alternatif kariyer yolları konusundaki farkındalık eksikliği nedeniyle devlette iş bulmaya çalışıyor. Hindistan’ın bu kültürel zihniyeti aşması gerekiyor ve özel sektör, spor kursları oluşturmak, genç sporculara burs sağlamak ve çeşitli kariyer fırsatları konusunda farkındalığı artırmak için eğitim kurumlarıyla birlikte çalışarak yardımcı olabilir.
Ek olarak, Hindistan’ın büyük spor etkinliklerine ev sahipliği yapma ve teşvik etme konusunda net bir hedefi veya stratejisi yok. Bu tür etkinliklere ev sahipliği yapmak, yalnızca dünya standartlarında spor altyapısının gelişimini hızlandırmakla kalmıyor, aynı zamanda ekonomiyi çeşitlendirirken tüm spor ekosistemini de önemli ölçüde güçlendiriyor. Önde gelen birçok spor ülkesi ve son zamanlarda Birleşik Arap Emirlikleri ve Katar gibi ülkeler, büyük spor etkinliklerini çekmek ve bunlara ev sahipliği yapmak için açıkça tanımlanmış hedeflere ve politikalara sahiptir. Hindistan’ın G20 gibi etkinliklere ev sahipliği yapma kabiliyeti göz önüne alındığında bu konuda stratejik bir yaklaşım geliştirilmelidir.
Hindistan’daki spor yönetimi yolsuzluk ve şeffaflık eksikliği gibi zorluklarla karşı karşıya. Hindistan spor ekosisteminin potansiyelinin farkına varılması, bürokratik düzenlemeden girişimci bir yaklaşıma geçişi gerektiriyor. Düzenleme, sosyal ve ekonomik ihtiyaçlarla uyumlu olmalı ve piyasa güçlerinin yenilik ve büyümeyi teşvik etmesine izin vermelidir. Hükümetin çerçeveler oluşturması gerekirken, piyasa güçleri verimliliği artıracak ve spor sektörünü ileriye taşıyacaktır.
Hindistan’ın spor politikası hâlâ gelişmekte ve diğer sektörlere uygulanabilecek değerli dersler sunmaktadır. Önemli bir ders, ülkede sporun yeniden canlandırılmasında önemli bir rol oynayan ve kamu-özel sektör ortaklıklarının değerinin altını çizen spor kurumları, federasyonlar ve şirketler arasındaki işbirliğinin gücüdür.
Ek olarak, Hindistan’ın spor ekosisteminin gelişimi, sporu kırsal ve uzak bölgelere başarılı bir şekilde getiren, katılımı ve farkındalığı teşvik eden ve sporu bir meslek olarak yerleştiren Fit India/Khelo India gibi davranış değişikliği kampanyalarına çok şey borçludur.
Spor ajansları ve departmanlarında, spor profesyonellerinin spor yönetimine katılımının hayati önem taşıdığı konusunda giderek artan bir kabul vardır. Uzmanlık ihtiyacının kabul edilmesi, bilgiye dayalı kararların alınmasını sağlar ve bunun sonucunda daha etkili ve bilgiye dayalı politikalar ortaya çıkar. Uzmanlığa bu şekilde odaklanmak, ülkedeki diğer çeşitli sektörler için bir model görevi görerek daha iyi kararlar ve sonuçlara yol açabilir.
Bu makale, Başkan Yardımcısı Suryaprabha Sadasivan ve Chase India Kıdemli Ortağı Aashna Kothiyal tarafından yazılmıştır.
Spor (Temsilci)(Pexels)
Spor ortamındaki bu değişim, ilerici politikalar, değişen zihniyetler, özel sektörün katılımı ve sporun saf eğlence kaynağının ötesine geçen bir ekonomik büyüme motoru olarak giderek daha fazla tanınması gibi çeşitli faktörlere bağlanabilir.
Yıllar geçtikçe göze çarpan bir değişiklik, Hindistan hükümetinin spora verdiği önemin artması oldu. Bağımsızlık sonrası ilk yıllarda, sporun başlangıçta kendi politikası yoktu, çünkü asıl odak noktası okuryazarlık, halk sağlığı ve kendi kendine yeterlilikti. Ancak Hindistan’ın Asya Kupası ve Dünya Kriket Şampiyonası gibi prestijli etkinliklerde yarışmaya başlamasıyla bu durum değişmeye başladı ve bu durum, 1984 yılında Hindistan’ın ülkedeki spor düzeyini yükseltmeye odaklanan ilk spor politikasının oluşturulmasına yol açtı.
2011 yılında Hindistan, sporu ulusal bir öncelik ve sosyal gelişim, katılım ve istihdam için bir araç olarak tanıyan önemli bir değişiklik olan Ulusal Spor Geliştirme Yasasını uygulamaya koydu. Buna ek olarak, hükümetin spor bütçeleri son on yılda kademeli olarak arttı; bu, önceliklerdeki değişimi yansıtıyor ve sporun toplumsal değerinin kabul edildiğini gösteriyor. 2023-2024’te Hindistan şimdiye kadarki en yüksek spor bütçesini kaydetti. Bununla birlikte, sporun Hindistan’da tam potansiyeline ulaşması için hâlâ kaldırılması gereken bazı engeller var.
Hindistan’daki birçok eyalet, sporun öneminin bilincinde olarak kendi spor politikalarını geliştirdi. Haryana’nın Hindistan’ın uluslararası madalya sıralamasına yaptığı kayda değer katkı, kapsamlı spor politikalarına bağlanıyor. Politika mükemmelliği teşvik ediyor ve köy düzeyindeki spor tesislerine erişime izin vererek kitlesel katılımı teşvik ediyor. Madalya kazananlara iş fırsatları ve nakit ödüller gibi teşvikler sunulmaktadır. Ek olarak, Dhakad programı kapsamında Haryana, uyuşturucu bağımlılığı gibi zorlukların üstesinden gelmek ve spora katılımı teşvik etmek için spor merkezleri kurarak sporun sosyal katılım amacıyla kullanılmasında ön saflarda yer alıyor.
İlginçtir ki, hokey ve genel olarak spora sarsılmaz desteğiyle tanınan Odisha’nın kendi e-spor politikası yok. Bunun yerine devletin, genç nüfusa yönelik daha büyük siyasi hedeflere ulaşmak için sporu stratejik olarak kullanan daha geniş bir gençlik politikası var. Bu, beden eğitimi müfredatının okullara ve kolejlere entegre edilmesine ve günlük yaşamın bir parçası haline getirilmesine yardımcı oldu. Sporun genel gençlik gelişimindeki artan önemi, sporun istihdam yaratan bir sektör haline gelmesine yardımcı oldu.
Hindistan’ın çeşitli eyaletleri aktif olarak yenilikçi spor politikaları geliştiriyor ve sektöre güçlü bir ivme kazandırıyor. Son zamanlarda Jammu, Keşmir ve Uttar Pradesh, mükemmelliği teşvik etmeyi, kitlesel katılımı teşvik etmeyi ve sosyal zorlukları ele almayı amaçlayan yeni spor politikaları uygulamaya koydu. Bu tür çabalar sporun ülke çapında büyümesini ve gelişmesini körüklüyor.
Hindistan spor yolundaki önemli ilerlemelere rağmen, Hindistan spor sistemi zorluklarla, özellikle de kronik yetersiz finansmanla karşı karşıyadır. Yaklaşık bir spor bütçesine rağmen ₹Kişi başına 24 avro olan bu miktar, Avrupa Birliği’nin yaklaşık 100 avroluk ortalama bütçesine kıyasla kalıyor. ₹Kişi başı 8.000. Bu sorunu çözmek için hükümet, kurumsal sosyal sorumluluk girişimleri aracılığıyla Ulusal Spor Geliştirme Fonu’na özel sektör katkılarının artırılmasını sağlamalıdır. Başarılı Bir Mirası Benimse modeline benzer bir Stadyum Evlat Edinme programı gibi programların uygulamaya konulması, kamu-özel sektör ortaklıkları yoluyla finansmanı artırabilir.
Hint spor endüstrisi oyuncularının, daha fazla mali kaynağın yanı sıra, Hindistan’ın olumlu demografik getirisinden yararlanacak ve cinsiyet eşitliğini sağlamaya özellikle odaklanarak sporu ülkede yaşanabilir bir geçim kaynağı olarak teşvik edecek stratejiler geliştirmesi gerekiyor. NortheaHaberler Development Finance Corporation Ltd.’nin bir raporuna göre. Sporun bir kariyer olarak yaygınlaştırılması üzerine yapılan bir araştırmaya göre, Kuzeydoğu bölgesindeki sporcuların çoğu, alternatif kariyer yolları konusundaki farkındalık eksikliği nedeniyle devlette iş bulmaya çalışıyor. Hindistan’ın bu kültürel zihniyeti aşması gerekiyor ve özel sektör, spor kursları oluşturmak, genç sporculara burs sağlamak ve çeşitli kariyer fırsatları konusunda farkındalığı artırmak için eğitim kurumlarıyla birlikte çalışarak yardımcı olabilir.
Ek olarak, Hindistan’ın büyük spor etkinliklerine ev sahipliği yapma ve teşvik etme konusunda net bir hedefi veya stratejisi yok. Bu tür etkinliklere ev sahipliği yapmak, yalnızca dünya standartlarında spor altyapısının gelişimini hızlandırmakla kalmıyor, aynı zamanda ekonomiyi çeşitlendirirken tüm spor ekosistemini de önemli ölçüde güçlendiriyor. Önde gelen birçok spor ülkesi ve son zamanlarda Birleşik Arap Emirlikleri ve Katar gibi ülkeler, büyük spor etkinliklerini çekmek ve bunlara ev sahipliği yapmak için açıkça tanımlanmış hedeflere ve politikalara sahiptir. Hindistan’ın G20 gibi etkinliklere ev sahipliği yapma kabiliyeti göz önüne alındığında bu konuda stratejik bir yaklaşım geliştirilmelidir.
Hindistan’daki spor yönetimi yolsuzluk ve şeffaflık eksikliği gibi zorluklarla karşı karşıya. Hindistan spor ekosisteminin potansiyelinin farkına varılması, bürokratik düzenlemeden girişimci bir yaklaşıma geçişi gerektiriyor. Düzenleme, sosyal ve ekonomik ihtiyaçlarla uyumlu olmalı ve piyasa güçlerinin yenilik ve büyümeyi teşvik etmesine izin vermelidir. Hükümetin çerçeveler oluşturması gerekirken, piyasa güçleri verimliliği artıracak ve spor sektörünü ileriye taşıyacaktır.
Hindistan’ın spor politikası hâlâ gelişmekte ve diğer sektörlere uygulanabilecek değerli dersler sunmaktadır. Önemli bir ders, ülkede sporun yeniden canlandırılmasında önemli bir rol oynayan ve kamu-özel sektör ortaklıklarının değerinin altını çizen spor kurumları, federasyonlar ve şirketler arasındaki işbirliğinin gücüdür.
Ek olarak, Hindistan’ın spor ekosisteminin gelişimi, sporu kırsal ve uzak bölgelere başarılı bir şekilde getiren, katılımı ve farkındalığı teşvik eden ve sporu bir meslek olarak yerleştiren Fit India/Khelo India gibi davranış değişikliği kampanyalarına çok şey borçludur.
Spor ajansları ve departmanlarında, spor profesyonellerinin spor yönetimine katılımının hayati önem taşıdığı konusunda giderek artan bir kabul vardır. Uzmanlık ihtiyacının kabul edilmesi, bilgiye dayalı kararların alınmasını sağlar ve bunun sonucunda daha etkili ve bilgiye dayalı politikalar ortaya çıkar. Uzmanlığa bu şekilde odaklanmak, ülkedeki diğer çeşitli sektörler için bir model görevi görerek daha iyi kararlar ve sonuçlara yol açabilir.
Bu makale, Başkan Yardımcısı Suryaprabha Sadasivan ve Chase India Kıdemli Ortağı Aashna Kothiyal tarafından yazılmıştır.