Geçtiğimiz günlerde görevden ayrılan Hint-Pasifik Komutanlığı (INDOPACOM) Komutanı Amiral John Aquilino ilginç bir açıklama yaptı. Bir muhabire konuşan kendisi, komutan olarak görev yaptığı üç yıl boyunca Çin'in 400'den fazla uçak ve 20 büyük savaş gemisi inşa ettiğini ve füze envanterini ikiye katladığını söyledi. Bu, Pentagon'un 2020'de tahmin ettiği yaklaşık 1.350 füzeden şu anda yaklaşık 2.700 veya daha fazlasına çıktığı anlamına geliyor. Bu, Çin için bile çok fazla bir rakam, özellikle de güvenilir araştırmalar toplam 1000 füzenin konuşlandırıldığını varsayıyorsa. Büyük şeffaflıkları ve farklı sayım yöntemleri göz önüne alındığında, Çin silahlı kuvvetlerinin değerlendirilmesi özellikle zordur. Ancak ABD'li komutanın bu tahmininin, ABD seçimlerinin yaklaştığı ve Başkan Biden'ın Kongre'de bütçede artış talebinde bulunmasına rağmen ordunun yeni yönetim döneminde bütçe kesintilerinden doğal olarak korkmadığı bir dönemde geldiği göz ardı edilemez. Hükümetin kapanmasını önlemek için yaklaşık 20 milyar dolar kesinti yapıldı. Savunma Bakanlığı'nın tutumu, Ukrayna savaşı ve büyük güçler arasında artan gerilim nedeniyle son yıllarda benzeri görülmemiş bir artışla (yüzde 16 artışla) 238 milyar dolarlık keskin bir artış kaydeden savunma sanayiinin çıkarlarıyla yakından bağlantılı. ABD savunma sanayiinin 107 eyalete silah satarak dünyanın en büyüğü olduğunu unutmayın. Bu önemli. Herkese.
Hint ordusu
İlk olarak Çin füzeleri sorunu. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki uzmanlar, Pentagon'un Sovyet askeri gücü hakkında çöküşünden haftalar önce nasıl defalarca “uyardığını” dikkate alarak, askeri yetenekleri “abartmanın” tehlikelerinin gayet iyi farkındalar. Son derece güvenilir Atom Bilimcileri Bülteni yakın zamanda ABD'ye ilişkin kamuoyu değerlendirmelerinin “kurumsal olarak önyargılı olabileceği ve en olası senaryodan ziyade en kötü senaryo zihniyetini yansıtabileceği için yeniden incelenmesi gerektiğine” dikkat çekti. Ayrıca açıkça şunu da belirtiyor: “Aksi iddialara rağmen, Çin'in füze kuvvetleri ABD'ninkilerle hemen hemen aynı seviyede değil.” Çin'in ABD'den daha az sayıda nükleer silahlı (ve) konvansiyonel silahlı füzesi var.” Yaklaşık 450 kara konuşlu orta ve orta menzilli balistik füzeden oluşan daha büyük bir kuvvet, çünkü ABD'nin bu menzilli silahları kullanması 2019'da geri çekilene kadar Orta Menzilli Kuvvetler Anlaşması tarafından yasaklandı. Ancak “tehdit” yalnızca Kongre'nin daha büyük bir savunma bütçesini desteklemesi açısından değil, aynı zamanda dünya genelindeki hükümetlerin bu “yakın tehdit” kavramını benimsemesi açısından da önemli. Stockholm Uluslararası Barış Araştırma Enstitüsü'nün gözlemlerine göre Asya ve Okyanusya, tüm silah ithalatının (2019-2023) %37'sini oluşturuyor. Oradaki tehdit algısı ortada.
Yalnızca HT Uygulamasından en son Hindistan Genel Seçim haberlerine özel erişim elde edin. Şimdi İndirin! Şimdi İndirin!
Sadece Çin değil. Ukrayna, 30 ülkeden silah alarak silah ithalatı listesinde dördüncü sıraya yükseldi. Ama işte daha büyük mesele. ABD savunma ihracatındaki artış, aynı zamanda büyük Avrupa ülkelerinin eski stoklarını Ukrayna'ya taşıyarak stoklarını yenilemesiyle de ortaya çıktı. Bütün bunlar Avrupa'nın savunma harcamalarında genel bir artışa yol açıyor ve bu, Avrupa'nın kendisine karşı “görevinin” bir parçası olarak Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü tarafından güçlü bir şekilde uygulanıyor. ABD yakın zamanda üçüncü bir yardım dilimi olarak 400 milyon dolar daha onayladı. Bakanlık, Ordu envanterinden gelen, Almanya tarafından finanse edilen Yüksek Hareketli Topçu Roket Sisteminin (HIMARS) Ukrayna'ya planlı bir “acil satışını” onayladı. teslim edilecek. Almanya, RTX'ten (eski adıyla Raytheon) 2,9 milyar dolar değerinde orta menzilli füze satın aldı. Polonya, Ukrayna'ya silah gönderirken Lockheed Martin'in ürettiği HIMARS'ı da satın aldı. Sonuç olarak Polonya savunma bütçesini iki katına çıkardı ve veriler Orta ve Doğu Avrupa'nın savunmaya Soğuk Savaş'takinden daha fazla harcama yaptığını gösteriyor. Almanya, en büyük artışla Birleşik Krallık'ı takip ediyor. Nihai etki? Rolls Royce gibi savunma endüstrilerinin getirileri (%190 özsermaye getirisi) ve diğer ABD firmaları için patlama yaşıyor. Rheinmetall, Saab ve Leonardo gibi Avrupa endüstrileri de sırasıyla %367, %244 ve %198 oranında hisse fiyat artışı kaydetti. Bu geçen yıldı. Çin ile ABD arasındaki çatışma yoğunlaştıkça bu sayıların artması bekleniyor. Dünyanın en büyük 100 savunma şirketi arasında Çinli şirket NORINCO ve China South Industries Group yer alıyor. Ukrayna savaşının “kazananları”nın tamamı ABD ve Avrupa'dan gelmeyebilir.
Savunma sanayinin savaşla büyüdüğünü herkes biliyor. Aslında savunma ihracatı ABD kamu politikasının bir parçasıdır. Buna ABD'nin savunmaya sonraki dokuz ülkenin toplamından daha fazla harcadığı gerçeğini de ekleyin. Bunlar kamusal göstergelerdir. Seçilmiş düşünce kuruluşlarına ve yasa koyuculara politika özetleri sunmak için projelere fon sağlamanın yanı sıra diğer ülkelerde de yoğun bir şekilde alıntı yapılan kamu tüketiminin sahip oldukları etki daha az belirgindir. Tüm dünyaya yayılan ve düşmanca bir ortam yaratma ve sürdürme konusunda güçlü bir ilgiye sahip bir endüstridir. Onlar hakkında söylenebilecek en iyi şey, ABD endüstrisinin etkisinin en azından bir şekilde biliniyor olmasıdır. Xi Jinping'in yayılmacı politikaları sayesinde artık dünyaya yayılmaya başlayan Çin askeri devlerinin etkisi hakkında hiçbir şey bilinmiyor. Sovyetler Birliği'nin sona ermesinin ardından ABD Kongresi'nin “barış temettüsünü” elde etmek amacıyla savunma bütçesini kısmayı planladığını hatırlayın. Durup dururken Irak'ın nükleer silaha dönüşeceği “farkına varıldı”. Durum böyle değildi ve herkes bunu biliyordu. Bu nedenle savaşlar yoktan doğabilir. Son olarak, küresel savunma harcamaları rekor düzeyde 2 milyar 440 milyar dolara yükselirken, hızla ısınan bir dünyada virüsler engelleri aşarken, iklim krizinin kritik alanlarına ve buna bağlı başka bir salgının tehlikelerine çok daha az para harcanıyor. Dünyanın bir kısmı ormanlar yok olurken kelimenin tam anlamıyla yanıyor, diğer kısmı ise benzeri görülmemiş su baskını ile mücadele ediyor. Bu, hayal edilemeyecek boyutlarda bir krizdir. Ancak herkesin bahsettiği tek şey savunma sanayindeki bir sonraki “sınır”. Çok daha tehlikeli bir dünyada buna bir son vermenin zamanı geldi.
Bu makale Yeni Delhi Kara Harp Araştırmaları Merkezi Direktörü (R&A) Tara Kartha tarafından yazılmıştır.
Hint ordusu
İlk olarak Çin füzeleri sorunu. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki uzmanlar, Pentagon'un Sovyet askeri gücü hakkında çöküşünden haftalar önce nasıl defalarca “uyardığını” dikkate alarak, askeri yetenekleri “abartmanın” tehlikelerinin gayet iyi farkındalar. Son derece güvenilir Atom Bilimcileri Bülteni yakın zamanda ABD'ye ilişkin kamuoyu değerlendirmelerinin “kurumsal olarak önyargılı olabileceği ve en olası senaryodan ziyade en kötü senaryo zihniyetini yansıtabileceği için yeniden incelenmesi gerektiğine” dikkat çekti. Ayrıca açıkça şunu da belirtiyor: “Aksi iddialara rağmen, Çin'in füze kuvvetleri ABD'ninkilerle hemen hemen aynı seviyede değil.” Çin'in ABD'den daha az sayıda nükleer silahlı (ve) konvansiyonel silahlı füzesi var.” Yaklaşık 450 kara konuşlu orta ve orta menzilli balistik füzeden oluşan daha büyük bir kuvvet, çünkü ABD'nin bu menzilli silahları kullanması 2019'da geri çekilene kadar Orta Menzilli Kuvvetler Anlaşması tarafından yasaklandı. Ancak “tehdit” yalnızca Kongre'nin daha büyük bir savunma bütçesini desteklemesi açısından değil, aynı zamanda dünya genelindeki hükümetlerin bu “yakın tehdit” kavramını benimsemesi açısından da önemli. Stockholm Uluslararası Barış Araştırma Enstitüsü'nün gözlemlerine göre Asya ve Okyanusya, tüm silah ithalatının (2019-2023) %37'sini oluşturuyor. Oradaki tehdit algısı ortada.
Yalnızca HT Uygulamasından en son Hindistan Genel Seçim haberlerine özel erişim elde edin. Şimdi İndirin! Şimdi İndirin!
Sadece Çin değil. Ukrayna, 30 ülkeden silah alarak silah ithalatı listesinde dördüncü sıraya yükseldi. Ama işte daha büyük mesele. ABD savunma ihracatındaki artış, aynı zamanda büyük Avrupa ülkelerinin eski stoklarını Ukrayna'ya taşıyarak stoklarını yenilemesiyle de ortaya çıktı. Bütün bunlar Avrupa'nın savunma harcamalarında genel bir artışa yol açıyor ve bu, Avrupa'nın kendisine karşı “görevinin” bir parçası olarak Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü tarafından güçlü bir şekilde uygulanıyor. ABD yakın zamanda üçüncü bir yardım dilimi olarak 400 milyon dolar daha onayladı. Bakanlık, Ordu envanterinden gelen, Almanya tarafından finanse edilen Yüksek Hareketli Topçu Roket Sisteminin (HIMARS) Ukrayna'ya planlı bir “acil satışını” onayladı. teslim edilecek. Almanya, RTX'ten (eski adıyla Raytheon) 2,9 milyar dolar değerinde orta menzilli füze satın aldı. Polonya, Ukrayna'ya silah gönderirken Lockheed Martin'in ürettiği HIMARS'ı da satın aldı. Sonuç olarak Polonya savunma bütçesini iki katına çıkardı ve veriler Orta ve Doğu Avrupa'nın savunmaya Soğuk Savaş'takinden daha fazla harcama yaptığını gösteriyor. Almanya, en büyük artışla Birleşik Krallık'ı takip ediyor. Nihai etki? Rolls Royce gibi savunma endüstrilerinin getirileri (%190 özsermaye getirisi) ve diğer ABD firmaları için patlama yaşıyor. Rheinmetall, Saab ve Leonardo gibi Avrupa endüstrileri de sırasıyla %367, %244 ve %198 oranında hisse fiyat artışı kaydetti. Bu geçen yıldı. Çin ile ABD arasındaki çatışma yoğunlaştıkça bu sayıların artması bekleniyor. Dünyanın en büyük 100 savunma şirketi arasında Çinli şirket NORINCO ve China South Industries Group yer alıyor. Ukrayna savaşının “kazananları”nın tamamı ABD ve Avrupa'dan gelmeyebilir.
Savunma sanayinin savaşla büyüdüğünü herkes biliyor. Aslında savunma ihracatı ABD kamu politikasının bir parçasıdır. Buna ABD'nin savunmaya sonraki dokuz ülkenin toplamından daha fazla harcadığı gerçeğini de ekleyin. Bunlar kamusal göstergelerdir. Seçilmiş düşünce kuruluşlarına ve yasa koyuculara politika özetleri sunmak için projelere fon sağlamanın yanı sıra diğer ülkelerde de yoğun bir şekilde alıntı yapılan kamu tüketiminin sahip oldukları etki daha az belirgindir. Tüm dünyaya yayılan ve düşmanca bir ortam yaratma ve sürdürme konusunda güçlü bir ilgiye sahip bir endüstridir. Onlar hakkında söylenebilecek en iyi şey, ABD endüstrisinin etkisinin en azından bir şekilde biliniyor olmasıdır. Xi Jinping'in yayılmacı politikaları sayesinde artık dünyaya yayılmaya başlayan Çin askeri devlerinin etkisi hakkında hiçbir şey bilinmiyor. Sovyetler Birliği'nin sona ermesinin ardından ABD Kongresi'nin “barış temettüsünü” elde etmek amacıyla savunma bütçesini kısmayı planladığını hatırlayın. Durup dururken Irak'ın nükleer silaha dönüşeceği “farkına varıldı”. Durum böyle değildi ve herkes bunu biliyordu. Bu nedenle savaşlar yoktan doğabilir. Son olarak, küresel savunma harcamaları rekor düzeyde 2 milyar 440 milyar dolara yükselirken, hızla ısınan bir dünyada virüsler engelleri aşarken, iklim krizinin kritik alanlarına ve buna bağlı başka bir salgının tehlikelerine çok daha az para harcanıyor. Dünyanın bir kısmı ormanlar yok olurken kelimenin tam anlamıyla yanıyor, diğer kısmı ise benzeri görülmemiş su baskını ile mücadele ediyor. Bu, hayal edilemeyecek boyutlarda bir krizdir. Ancak herkesin bahsettiği tek şey savunma sanayindeki bir sonraki “sınır”. Çok daha tehlikeli bir dünyada buna bir son vermenin zamanı geldi.
Bu makale Yeni Delhi Kara Harp Araştırmaları Merkezi Direktörü (R&A) Tara Kartha tarafından yazılmıştır.