Pakistan'da daha önce hiç bu kadar dramatik bir seçim olmamıştı; sonuçlar bir anda tezahüratla, bir anda gözyaşlarıyla karşılandı ve kazanan adayların büyük çoğunluğu birkaç saat içinde elendi. Ancak katılan yaklaşık 60 milyon seçmen, ironik bir şekilde demokrasinin gücünü hiçbir şey olmayan bir devlette gösteren bir uygulamayla “düzen”in entrikalarını ve manipülasyonlarını boşa çıkardı.
Bir kadın, Pakistan'ın 8 Şubat'ta İslamabad'da yapılan ulusal seçimleri sırasında oy verme merkezinde oyunu kullanıyor. (AFP)
Her ne kadar Şerif'in partisi Butto'yu ve (bir kez daha) fiilen belirleyici olan 17 sandalyeli Muttahida Quami Hareketi'ni birleştiren beklenen bir koalisyon açıklanmış olsa da, seçimin sonuçları henüz bitmedi. Bu gruba, onlarca yıldır orduyla birlikte çalışan bir parti olan Gujrat'ın Chaudhrys'inin liderliğindeki Pakistan Müslüman Birliği (Qaid) ve yine ordunun desteklediği Belucistan Awami Partisi gibi bir dizi küçük parti katıldı. grup Bir sandalyeyle tam yenilgiyi önlemeyi başardılar, birlikte 152 sandalyelik bir “çoğunluk” elde etmeyi başardılar, bu da ayrılmış sandalye yüzdesi ile birlikte Temsilciler Meclisi'nde 169 sandalye getirebilir. Sadece bir gün önce iki büyük partinin birbirine hakaret ettiğini ve bunun insanların güvenini artırmayı amaçlamadığını unutmayın. Her şey yolunda giderse, yeni hükümet 29 Şubat'ta yemin edene kadar Asıf Ali Zerdari'nin cumhurbaşkanı olarak ilan edilmesi ve Şahbaz Şerif'in de başbakan olması muhtemel.
Kriket heyecanını daha önce hiç olmadığı gibi, yalnızca HT'de keşfedin. Şimdi keşfedin!
İmran Han'ın Pakistan Tehreek-e-Insaf (PTI) partisinin bu partilerden herhangi biriyle işbirliği yapmayı açıkça reddetmesi ve onları bir kez daha hırsız çetesi olarak kınaması nedeniyle bu durum söz konusu. Etkileyici 92 koltuğuyla daha fazla bağımsızın ilgisini çekebilir (9). Hükümet kurmak için gerekli “korumayı” sağlayabilecek bir Şii partisi olan Pakistan Vahdet-i Müslim Meclisi de dahil olmak üzere bir grup dini partiyle (geleneksel müttefikleri) işbirliği yaptığını duyurdu. PTI'nin kendisinin değil, yalnızca liderlerinin ve seçim sembolünün yasaklı olduğu unutulmamalıdır. Şu anda Cemaat-i İslami ile Pencap'ta ve Merkez'de hükümet kurmak için görüşmeler sürüyor. Bu arada, PTI'nın henüz karara bağlanmamış davalarının olduğu çok sayıda sandalye var. Sonuç olarak, seçmenlerin büyük bir kısmı, özellikle de Han'ın özgür olsaydı şüphesiz kazanacağı çok açık olduğundan, oylarında aldatılmış hissedecek. Pakistanlıların siyasi arenada tehlikede olan tek şeyin kendi “kuruluşları” olmasına alıştıkları iddia edilebilir. Ancak bu sefer orduyla ilgili haklı olarak büyük bir hayal kırıklığı var. Ve daha fazla öfkeye yol açabilecek başka sorunlar da var.
Bu arada il düzeyinde de sıkıntı yaşanması bekleniyor. Unutmayın, Ulusal Meclis, Khyber Pakthtunkhwa'nın en az bir eyaletinin üçüncü kez tamamen PTI tarafından kontrol edildiğini görecek. Afganistan sınırındaki eyaletin Ulusal Meclis'te 45 sandalyesi bulunuyor. PTI, Taliban ve onların kan kardeşleriyle her zaman “dostça” bir ilişkiye sahip olmuş ve Tehrik-e-Taliban Pakistan (TTP) ile bir barış anlaşmasını savunmuştur. Bunun şimdi gerçekleşmesi muhtemel, tavizlerin merkezle bir çekişme konusu olması muhtemeldir ve bu da onların uygulamalarında olduğu gibi muhtemelen onların altını oyacaktır. Son derece saygın siyasetçi Mohsin Dawar'a yönelik saldırının İslamabad'daki durumu daha da karıştırması muhtemel. Karaçi şu anda MQM tarafından kontrol ediliyor ve bu da muhtemelen Sindh partileriyle çatışacak. Seçimle bağlantılı şiddetin çoğunun meydana geldiği Belucistan temsil edilmemeye devam ediyor, ancak bekçisi Başbakan Kakar'ın da mensubu olduğu Belucistan Awami Partisi ortadan kaldırıldı. Sonuçlar açıklandığında zaten siyasi huzursuzluk mevcuttu. PTI kitlesel protestolara hazırlanırken siyasi huzursuzluk da kaçınılmaz ve bunu kitlesel tutuklamaların takip edeceği kesin. Hükümet İmran Han'ın “teması”na boyun eğmediği takdirde daha fazla sorun yaşanacak. Bu bir nevi ikilem. Sokaklarda özgür olan İmran Han'ın, geri dönen bir kahraman olarak karşılanması ve sallantılı bir koalisyonu sürdürme planlarını boşa çıkarması muhtemel.
Ekonomi konusunda, ordunun Stratejik Yatırım Kolaylaştırma Konseyi (SIFC) aracılığıyla öncülük ettiği ve esas olarak Pakistan çelik fabrikaları ve Karaçi'deki liman rıhtımları gibi devlete ait büyük varlıkların çoğunun satışını içeren, çokça lanse edilen “reformlar” hayata geçiriliyor. ileri itildi. ancak iki partinin çatışan ideolojileri göz önüne alındığında yavaşlaması muhtemel. Uzmanların açıkladığı gibi, PPP sendikalarda güçlü bir varlığa sahip olduğundan bunu asla (kamuya açık olarak) kabul etmeyecektir. Uluslararası Para Fonu'nun gereksinimlerinin karşılanması ve 1 milyar dolarlık son dilimin güvence altına alınması için Pakistan rupisi'nin dolara sabitlenmesi gibi diğer zorlu kararların ve 100 milyar dolarlık dış borç yükünün ödenmesinin yollarının hızla alınması gerekiyor. Bu özel programın Nisan ortasında sona ermesinden önce. Bütün bunlar pek popüler olmayacak. Öyle görünüyor ki PTI'nın böyle bir koalisyona katılmama kararı kısa vadede en akıllıca karar olabilir.
Dış politika konusunda, Biden yönetiminin bariz seçim hilelerine karşı “Orwellvari sessizliği” ve sözcüsünün daha sonra yaptığı açıklama, ya yangınlarla mücadele eden bir hükümete karşı tam bir ilgisizliği, daha ziyade Pakistan ordusunun hassas konularda kontrolü sürdürmesi yönündeki geleneksel tercihi gösteriyor gibi görünüyordu çekişmeli bir koalisyon yerine terörle mücadele veya hatta Washington'un istekleri yerine ulusal kaygılara odaklanan süper güçlü bir lider gibi. Çinli yetkililer sadece seçim şiddetini kınadılar ve “her türlü hava koşuluna uygun stratejik ortakları ve demir dostlarına” iyi dileklerde bulundular. Ancak Pekin, Chashma-5 nükleer reaktörünün inşası için başka bir anlaşmanın imzalanmasının da gösterdiği gibi, Pakistan'la stratejik ilişkiler kurmaya devam edecek olsa da, Pakistan'la ticari ilişkileri, Pakistan IMF'nin zorunlu kıldığı reformları uygulayana kadar yavaş yavaş ilerleyecek. Batan bir ekonomi onların çıkarına değil ama zayıf bir siyasi merkez onların çıkarına. Her zaman olduğu gibi bu durum orduyu Çin'in taleplerine boyun eğme konusunda özgür bırakıyor. Hindistan için kilit unsur Navaz Şerif'in ikinci kez komşularıyla iyi ilişkiler çağrısında bulunmasıydı. Böyle bir açıklamanın Rawalpindi'nin görüşlerini yansıttığı şüphe götürmez. Sorun şu ki, Delhi'de yeni seçilen hükümet, liderlik bölündüğünde resmi diyaloğun çabaya değip değmeyeceğini bir kez daha sorgulayacak. Sessiz Haberin Detayları kanallarının ve Parça 2 diyaloğunun devam etmesini bekleyin. Pakistan'ın iç savaşa benzer bir duruma sürüklenme ihtimali var ancak bir ara bekleyen şahinlerin hayal kırıklığına uğraması muhtemel. Eski Yugoslavya'da olduğu gibi, dışarıdan kasıtlı bir baskı olmadığı sürece devletler kolayca dağılmazlar. Ancak devletin kendi topraklarını kontrol etme yeteneği azaldıkça, sunulan alanı ele geçirebilecek olanlar, talepkar Pakistan seçmenleri tarafından herhangi bir şekilde temsil edilmeyen, devlet dışı aşırı radikallerdir. Bunun ne ülke içinde ne de yurt dışında kimseye faydası yoktur. Kaos devam ettikçe etkinliği giderek azalacak olan ordu için bile önümüzde iyi bir senaryo yok.
Bu makale Yeni Delhi Barış ve Çatışma Araştırmaları Enstitüsü'nün Seçkin Üyesi Tara Kartha tarafından yazılmıştır.
Bir kadın, Pakistan'ın 8 Şubat'ta İslamabad'da yapılan ulusal seçimleri sırasında oy verme merkezinde oyunu kullanıyor. (AFP)
Her ne kadar Şerif'in partisi Butto'yu ve (bir kez daha) fiilen belirleyici olan 17 sandalyeli Muttahida Quami Hareketi'ni birleştiren beklenen bir koalisyon açıklanmış olsa da, seçimin sonuçları henüz bitmedi. Bu gruba, onlarca yıldır orduyla birlikte çalışan bir parti olan Gujrat'ın Chaudhrys'inin liderliğindeki Pakistan Müslüman Birliği (Qaid) ve yine ordunun desteklediği Belucistan Awami Partisi gibi bir dizi küçük parti katıldı. grup Bir sandalyeyle tam yenilgiyi önlemeyi başardılar, birlikte 152 sandalyelik bir “çoğunluk” elde etmeyi başardılar, bu da ayrılmış sandalye yüzdesi ile birlikte Temsilciler Meclisi'nde 169 sandalye getirebilir. Sadece bir gün önce iki büyük partinin birbirine hakaret ettiğini ve bunun insanların güvenini artırmayı amaçlamadığını unutmayın. Her şey yolunda giderse, yeni hükümet 29 Şubat'ta yemin edene kadar Asıf Ali Zerdari'nin cumhurbaşkanı olarak ilan edilmesi ve Şahbaz Şerif'in de başbakan olması muhtemel.
Kriket heyecanını daha önce hiç olmadığı gibi, yalnızca HT'de keşfedin. Şimdi keşfedin!
İmran Han'ın Pakistan Tehreek-e-Insaf (PTI) partisinin bu partilerden herhangi biriyle işbirliği yapmayı açıkça reddetmesi ve onları bir kez daha hırsız çetesi olarak kınaması nedeniyle bu durum söz konusu. Etkileyici 92 koltuğuyla daha fazla bağımsızın ilgisini çekebilir (9). Hükümet kurmak için gerekli “korumayı” sağlayabilecek bir Şii partisi olan Pakistan Vahdet-i Müslim Meclisi de dahil olmak üzere bir grup dini partiyle (geleneksel müttefikleri) işbirliği yaptığını duyurdu. PTI'nin kendisinin değil, yalnızca liderlerinin ve seçim sembolünün yasaklı olduğu unutulmamalıdır. Şu anda Cemaat-i İslami ile Pencap'ta ve Merkez'de hükümet kurmak için görüşmeler sürüyor. Bu arada, PTI'nın henüz karara bağlanmamış davalarının olduğu çok sayıda sandalye var. Sonuç olarak, seçmenlerin büyük bir kısmı, özellikle de Han'ın özgür olsaydı şüphesiz kazanacağı çok açık olduğundan, oylarında aldatılmış hissedecek. Pakistanlıların siyasi arenada tehlikede olan tek şeyin kendi “kuruluşları” olmasına alıştıkları iddia edilebilir. Ancak bu sefer orduyla ilgili haklı olarak büyük bir hayal kırıklığı var. Ve daha fazla öfkeye yol açabilecek başka sorunlar da var.
Bu arada il düzeyinde de sıkıntı yaşanması bekleniyor. Unutmayın, Ulusal Meclis, Khyber Pakthtunkhwa'nın en az bir eyaletinin üçüncü kez tamamen PTI tarafından kontrol edildiğini görecek. Afganistan sınırındaki eyaletin Ulusal Meclis'te 45 sandalyesi bulunuyor. PTI, Taliban ve onların kan kardeşleriyle her zaman “dostça” bir ilişkiye sahip olmuş ve Tehrik-e-Taliban Pakistan (TTP) ile bir barış anlaşmasını savunmuştur. Bunun şimdi gerçekleşmesi muhtemel, tavizlerin merkezle bir çekişme konusu olması muhtemeldir ve bu da onların uygulamalarında olduğu gibi muhtemelen onların altını oyacaktır. Son derece saygın siyasetçi Mohsin Dawar'a yönelik saldırının İslamabad'daki durumu daha da karıştırması muhtemel. Karaçi şu anda MQM tarafından kontrol ediliyor ve bu da muhtemelen Sindh partileriyle çatışacak. Seçimle bağlantılı şiddetin çoğunun meydana geldiği Belucistan temsil edilmemeye devam ediyor, ancak bekçisi Başbakan Kakar'ın da mensubu olduğu Belucistan Awami Partisi ortadan kaldırıldı. Sonuçlar açıklandığında zaten siyasi huzursuzluk mevcuttu. PTI kitlesel protestolara hazırlanırken siyasi huzursuzluk da kaçınılmaz ve bunu kitlesel tutuklamaların takip edeceği kesin. Hükümet İmran Han'ın “teması”na boyun eğmediği takdirde daha fazla sorun yaşanacak. Bu bir nevi ikilem. Sokaklarda özgür olan İmran Han'ın, geri dönen bir kahraman olarak karşılanması ve sallantılı bir koalisyonu sürdürme planlarını boşa çıkarması muhtemel.
Ekonomi konusunda, ordunun Stratejik Yatırım Kolaylaştırma Konseyi (SIFC) aracılığıyla öncülük ettiği ve esas olarak Pakistan çelik fabrikaları ve Karaçi'deki liman rıhtımları gibi devlete ait büyük varlıkların çoğunun satışını içeren, çokça lanse edilen “reformlar” hayata geçiriliyor. ileri itildi. ancak iki partinin çatışan ideolojileri göz önüne alındığında yavaşlaması muhtemel. Uzmanların açıkladığı gibi, PPP sendikalarda güçlü bir varlığa sahip olduğundan bunu asla (kamuya açık olarak) kabul etmeyecektir. Uluslararası Para Fonu'nun gereksinimlerinin karşılanması ve 1 milyar dolarlık son dilimin güvence altına alınması için Pakistan rupisi'nin dolara sabitlenmesi gibi diğer zorlu kararların ve 100 milyar dolarlık dış borç yükünün ödenmesinin yollarının hızla alınması gerekiyor. Bu özel programın Nisan ortasında sona ermesinden önce. Bütün bunlar pek popüler olmayacak. Öyle görünüyor ki PTI'nın böyle bir koalisyona katılmama kararı kısa vadede en akıllıca karar olabilir.
Dış politika konusunda, Biden yönetiminin bariz seçim hilelerine karşı “Orwellvari sessizliği” ve sözcüsünün daha sonra yaptığı açıklama, ya yangınlarla mücadele eden bir hükümete karşı tam bir ilgisizliği, daha ziyade Pakistan ordusunun hassas konularda kontrolü sürdürmesi yönündeki geleneksel tercihi gösteriyor gibi görünüyordu çekişmeli bir koalisyon yerine terörle mücadele veya hatta Washington'un istekleri yerine ulusal kaygılara odaklanan süper güçlü bir lider gibi. Çinli yetkililer sadece seçim şiddetini kınadılar ve “her türlü hava koşuluna uygun stratejik ortakları ve demir dostlarına” iyi dileklerde bulundular. Ancak Pekin, Chashma-5 nükleer reaktörünün inşası için başka bir anlaşmanın imzalanmasının da gösterdiği gibi, Pakistan'la stratejik ilişkiler kurmaya devam edecek olsa da, Pakistan'la ticari ilişkileri, Pakistan IMF'nin zorunlu kıldığı reformları uygulayana kadar yavaş yavaş ilerleyecek. Batan bir ekonomi onların çıkarına değil ama zayıf bir siyasi merkez onların çıkarına. Her zaman olduğu gibi bu durum orduyu Çin'in taleplerine boyun eğme konusunda özgür bırakıyor. Hindistan için kilit unsur Navaz Şerif'in ikinci kez komşularıyla iyi ilişkiler çağrısında bulunmasıydı. Böyle bir açıklamanın Rawalpindi'nin görüşlerini yansıttığı şüphe götürmez. Sorun şu ki, Delhi'de yeni seçilen hükümet, liderlik bölündüğünde resmi diyaloğun çabaya değip değmeyeceğini bir kez daha sorgulayacak. Sessiz Haberin Detayları kanallarının ve Parça 2 diyaloğunun devam etmesini bekleyin. Pakistan'ın iç savaşa benzer bir duruma sürüklenme ihtimali var ancak bir ara bekleyen şahinlerin hayal kırıklığına uğraması muhtemel. Eski Yugoslavya'da olduğu gibi, dışarıdan kasıtlı bir baskı olmadığı sürece devletler kolayca dağılmazlar. Ancak devletin kendi topraklarını kontrol etme yeteneği azaldıkça, sunulan alanı ele geçirebilecek olanlar, talepkar Pakistan seçmenleri tarafından herhangi bir şekilde temsil edilmeyen, devlet dışı aşırı radikallerdir. Bunun ne ülke içinde ne de yurt dışında kimseye faydası yoktur. Kaos devam ettikçe etkinliği giderek azalacak olan ordu için bile önümüzde iyi bir senaryo yok.
Bu makale Yeni Delhi Barış ve Çatışma Araştırmaları Enstitüsü'nün Seçkin Üyesi Tara Kartha tarafından yazılmıştır.