G20’nin başkanlığı, Hindistan’a çok çeşitli konularda uluslararası etkileşimler düzenlemek için eşsiz bir fırsat sağladı. Radar altında kalan uluslararası bir endişe konusu, sıtmanın ortadan kaldırılması olmuştur. 24 Nisan’da Hindistan, konuyu görüşmek üzere bir Asya-Pasifik Sağlık Bakanları Konferansı’na ev sahipliği yaptı.
sıtma yayan sivrisinek
Küresel sağlık topluluğu, Covid-19 pandemisini yönetmede benzeri görülmemiş zorluklarla karşı karşıya. Bu halk sağlığı acil durumunun diğer hastalık kontrol programları üzerindeki etkisi de politikanın odak noktası olmuştur. Sıtma durumunda, pandeminin son yirmi yılda kaydedilen ilerlemeleri geri alıp almayacağı konusunda bir endişe vardı. İyi haber şu ki, Dünya Sağlık Örgütü’nün 2022 Dünya Sıtma Raporu’na göre dünyanın dört bir yanındaki ülkeler en kötü senaryodan kaçınarak ve 185 milyon vakayı ve 997.000 ölümü önleyerek sıtmaya karşı çizgiyi tuttu. Ayrıca dirençli kaldık ve Asya Pasifik’te sıtmayı yok etme çabalarımıza bağlı kaldık.
Ancak sıtmayla son dakikada mücadele etmek, dayanıklılıktan fazlasını gerektirir. Örneğin Hindistan’ı ele alalım: Son birkaç on yılda sıtma vakalarında ve ölümlerinde yaşanan keskin ve dramatik düşüş önemli bir başarıdır. Hindistan’ın 36 eyaleti ve birlik bölgesinden 29 eyaleti yok olmanın eşiğinde. Yine de Hindistan’da 2021’de 161.753 sıtma vakası vardı ve Asya-Pasifik sıtma yükünün %9’unu taşıyordu. Hindistan’da 1,3 milyardan fazla insan, özellikle de ulaşılması güç kabile bölgelerinde hâlâ sıtmaya yakalanma riskiyle karşı karşıya.
Bangladeş ve Pakistan 7.288 ve 400.316 vaka ile sırasıyla %19 ve %7,6’lık artışlar görürken; Butan ve Nepal, 2021’de sırasıyla yalnızca 23 ve 32 sıtma vakası bildirdi – bir yılda %50’den fazla daha az. Kalan bu vakaların çoğu sınır bölgelerinde meydana geldi.
2030’a (Hindistan, Bangladeş ve Pakistan) ve 2025’e (Nepal ve Butan) kadar sıtmanın yurtiçi bulaşmasını sona erdirmeye yönelik ulusal hedeflerle, komşu hükümetler, kendi sıtma imha hedeflerinin öncesinde sınır bölgelerinde sıfır bulaşma elde etmek için birlikte çalışmalıdır.
Hem hastalığa neden olan sıtma patojenleri hem de enfeksiyonu bulaştıran sivrisinekler iç veya ulusal sınır tanımıyor. Bireysel ulusların sıtma programları ne kadar güçlü olursa olsun, bu bulaşıcı ajanı bölgedeki tüm ülkelerden tamamen yok edene kadar sıtmanın tamamen yok edilmesi sağlanamayacak.
Veriler açık: 2020’de Bhutan’daki sıtma vakalarının %17’si ve Nepal’deki sıtma vakalarının %83’ü ithal edildi. Bu nedenle, devletler ve uluslar sıtmayı neredeyse tamamen ortadan kaldırma aşamasına yaklaştıkça, sınır aşan sıtma özellikle önemli hale gelir.
Çok farklı coğrafyalara sahip iki ülke olan Sri Lanka ve Çin, sıtmanın yerli bulaşmasını başarıyla ortadan kaldırdı. Aslında Çin, ithal vakaların sıcak noktalarını belirleyerek ve eğitimli uzmanlarla sıtma merkezleri kurarak, sıtmadan kurtulmak için yıllardır sınır ötesi sıtma sorunlarına büyük yatırım yaptı. Sıtmayı ortadan kaldırmak, sıtma haritasının ulusal düzeyde küçültülmesini, güçlü sürveyans yoluyla sınır ötesi enfeksiyonun önlenmesini ve salgınları önlemek için hızlı tedaviyi gerektirir.
Sınır aşan sıtmanın bulaşmasını ortadan kaldırmak, aktif katılım, gerçek zamanlı veri toplama ve veri paylaşımını gerektirecektir. Sınırlar sıtmayı durduramayabilir, ancak güçlü gözetim sistemleri, hükümetin tüm düzeylerinde işbirliği ve kimsenin geride kalmamasını sağlamak bunu yapabilir.
Çoğu Hint eyaleti sıtmayı ortadan kaldırmaya yaklaşsa da, bazıları yerel sınır ötesi sıtma da dahil olmak üzere zorluklarla karşılaşmaya devam ediyor. Sıtma verilerinin yerel düzeyde gerçek zamanlı olarak paylaşılması burada çok önemlidir.
Madhya Pradesh Hükümeti, Hindistan Tıbbi Araştırma Konseyi ve Hastalıkların Ortadan Kaldırılması ve Kontrolü Vakfı (bir CSR girişimi) arasındaki bir kamu-özel ortaklığı aracılığıyla uygulanan Mandla’daki Sıtmayı Ortadan Kaldırma Gösteri Projesi’nden (MEDP) öğrenilen derslerden biri. Sun Pharmaceuticals), sıtma vakalarının %50’den fazlasının Mandla’dan 600 km uzakta bir eyalet olan Telangana’dan kaynaklandığını belirtiyor.
Çoğu sınır ötesi vakanın bulaşmasının fiziksel sınırlar boyunca gerçekleşmesi beklendiği için bu açıklayıcı bir açıklamaydı. Bu bilgi, MEDP’nin çok sayıda sistemik değişiklik veya eyalet hükümetinin onayını gerektirmeyen birkaç basit taktik adımla gözetim ve müdahale mekanizmalarını daha etkili bir şekilde planlamasına olanak sağladı. Bu sıtmayı ortadan kaldırma projesinin sonuçları, Hindistan’ın geri kalan eyaletlerinin ve bölgedeki diğer ulusların bu bilgi ve deneyimden yararlanabilmesi için yayınlandı (https://www.biomedcentral.com/collections/mandlaelimination).
Aslında veri paylaşımı ve gözetleme ilkeleri uluslararası sınırlarda da geçerlidir. Ancak, sınırın her iki tarafındaki ulusal hükümetlerin ilgili düzenlemeleri ve protokolleri durumu zorlaştırıyor. Koordineli bir müdahalenin başarısı, ortak sınırlara sahip ülkeler arasında ve ilgili Devlet, Anavatan ve Sağlık departmanları tarafından ulusötesi izinlerin alınmasını gerektirecektir.
2030 sıtmayı ortadan kaldırma hedefi, Başbakan Shri Narendra Modi ve birkaç komşu ülkenin devlet başkanları tarafından verilen bir taahhüttür. Bu nedenle, imha etme sorumluluğu yalnızca Sağlık ve Aile Refahı Bakanlığına ait olmamalıdır. Başarı, sağlık, dış ilişkiler, savunma (sınır kontrolü), kabile işleri ve daha fazlası arasında sektörler arası koordinasyon gerektirir.
Bu sektörler arası koordinasyon, bölgede değerini kanıtlamıştır. 2017’de Timor-Leste ve Endonezya, 2017’den beri bir Mutabakat Zaptı kapsamında sınır aşan sıtmaya karşı ikili ve bakanlıklar arası bir müdahale başlattı. Bu anlaşma, her iki ülkenin sağlık bakanlıkları ve dış politikaları tarafından desteklenen daha geniş sağlık işbirliği faaliyetlerinin bir parçası olarak sınır aşan sıtmanın ortak planlanmasını kolaylaştırmaktadır.
Yalnızca en zayıf halkamız kadar güçlüyüz ve bu özellikle sıtmayı ortadan kaldırmak söz konusu olduğunda doğrudur. Hindistan’ın Bangladeş, Myanmar veya Pakistan yakınlarındaki sınır bölgeleri gibi uzak bölgeler, mesafe, altyapı eksikliği, siyasi istikrarsızlık veya ulusal acil durumlar gibi çeşitli faktörler nedeniyle yüksek sıtma vakaları, önemli sınır ötesi hareket ve sınırlı programatik erişim ile karşı karşıyadır. Birlikte, bu koşullar, bir zamanlar Mekong bölgesini etkileyen tür gibi, yaygın sınır ötesi sıtma vakalarına ve ilaca dirençli sıtma türlerine izin verir.
Güney Asya, sıtmanın ortadan kaldırılmasına yönelik istikrarlı adımlar atıyor. Bu, bölgenin son birkaç on yıldaki birçok başarısına dönüp bakması ve sıtmayı ortadan kaldıran bu on yılın nasıl sona ereceğine karar vermesi için bir fırsat. Hindistan liderliği alırsa ve gerçek zamanlı ulusal ve uluslararası veri paylaşım sistemleri kurarak, bütün-hükümet yaklaşımını organize ederek ve en zor durumlarda bile tam program desteği sağlayarak ithal sıtma sorununu ciddiye alırsa başarı mümkündür. topluluklara ulaşmak. Sıtmayı ortadan kaldırma biliminin doğrulanabilir, tekrarlanabilir ve sürdürülebilir ulusal kanıtları ile Hindistan, ülke içinde ve dışında sınır ötesi sıtmayı sona erdirmede benzersiz bir şekilde liderlik etmeye hazırdır.
Bu makale, Hindistan Hastalıkları Ortadan Kaldırma ve Kontrol Vakfı’nın (FDEC Hindistan) Eski Başkanı, Sağlık ve Aile Refahı Bakanlığı Eski Özel Sekreteri ve Hindistan Eski Baş Seçim Komiseri SY Quraishi tarafından yazılmıştır.
sıtma yayan sivrisinek
Küresel sağlık topluluğu, Covid-19 pandemisini yönetmede benzeri görülmemiş zorluklarla karşı karşıya. Bu halk sağlığı acil durumunun diğer hastalık kontrol programları üzerindeki etkisi de politikanın odak noktası olmuştur. Sıtma durumunda, pandeminin son yirmi yılda kaydedilen ilerlemeleri geri alıp almayacağı konusunda bir endişe vardı. İyi haber şu ki, Dünya Sağlık Örgütü’nün 2022 Dünya Sıtma Raporu’na göre dünyanın dört bir yanındaki ülkeler en kötü senaryodan kaçınarak ve 185 milyon vakayı ve 997.000 ölümü önleyerek sıtmaya karşı çizgiyi tuttu. Ayrıca dirençli kaldık ve Asya Pasifik’te sıtmayı yok etme çabalarımıza bağlı kaldık.
Ancak sıtmayla son dakikada mücadele etmek, dayanıklılıktan fazlasını gerektirir. Örneğin Hindistan’ı ele alalım: Son birkaç on yılda sıtma vakalarında ve ölümlerinde yaşanan keskin ve dramatik düşüş önemli bir başarıdır. Hindistan’ın 36 eyaleti ve birlik bölgesinden 29 eyaleti yok olmanın eşiğinde. Yine de Hindistan’da 2021’de 161.753 sıtma vakası vardı ve Asya-Pasifik sıtma yükünün %9’unu taşıyordu. Hindistan’da 1,3 milyardan fazla insan, özellikle de ulaşılması güç kabile bölgelerinde hâlâ sıtmaya yakalanma riskiyle karşı karşıya.
Bangladeş ve Pakistan 7.288 ve 400.316 vaka ile sırasıyla %19 ve %7,6’lık artışlar görürken; Butan ve Nepal, 2021’de sırasıyla yalnızca 23 ve 32 sıtma vakası bildirdi – bir yılda %50’den fazla daha az. Kalan bu vakaların çoğu sınır bölgelerinde meydana geldi.
2030’a (Hindistan, Bangladeş ve Pakistan) ve 2025’e (Nepal ve Butan) kadar sıtmanın yurtiçi bulaşmasını sona erdirmeye yönelik ulusal hedeflerle, komşu hükümetler, kendi sıtma imha hedeflerinin öncesinde sınır bölgelerinde sıfır bulaşma elde etmek için birlikte çalışmalıdır.
Hem hastalığa neden olan sıtma patojenleri hem de enfeksiyonu bulaştıran sivrisinekler iç veya ulusal sınır tanımıyor. Bireysel ulusların sıtma programları ne kadar güçlü olursa olsun, bu bulaşıcı ajanı bölgedeki tüm ülkelerden tamamen yok edene kadar sıtmanın tamamen yok edilmesi sağlanamayacak.
Veriler açık: 2020’de Bhutan’daki sıtma vakalarının %17’si ve Nepal’deki sıtma vakalarının %83’ü ithal edildi. Bu nedenle, devletler ve uluslar sıtmayı neredeyse tamamen ortadan kaldırma aşamasına yaklaştıkça, sınır aşan sıtma özellikle önemli hale gelir.
Çok farklı coğrafyalara sahip iki ülke olan Sri Lanka ve Çin, sıtmanın yerli bulaşmasını başarıyla ortadan kaldırdı. Aslında Çin, ithal vakaların sıcak noktalarını belirleyerek ve eğitimli uzmanlarla sıtma merkezleri kurarak, sıtmadan kurtulmak için yıllardır sınır ötesi sıtma sorunlarına büyük yatırım yaptı. Sıtmayı ortadan kaldırmak, sıtma haritasının ulusal düzeyde küçültülmesini, güçlü sürveyans yoluyla sınır ötesi enfeksiyonun önlenmesini ve salgınları önlemek için hızlı tedaviyi gerektirir.
Sınır aşan sıtmanın bulaşmasını ortadan kaldırmak, aktif katılım, gerçek zamanlı veri toplama ve veri paylaşımını gerektirecektir. Sınırlar sıtmayı durduramayabilir, ancak güçlü gözetim sistemleri, hükümetin tüm düzeylerinde işbirliği ve kimsenin geride kalmamasını sağlamak bunu yapabilir.
Çoğu Hint eyaleti sıtmayı ortadan kaldırmaya yaklaşsa da, bazıları yerel sınır ötesi sıtma da dahil olmak üzere zorluklarla karşılaşmaya devam ediyor. Sıtma verilerinin yerel düzeyde gerçek zamanlı olarak paylaşılması burada çok önemlidir.
Madhya Pradesh Hükümeti, Hindistan Tıbbi Araştırma Konseyi ve Hastalıkların Ortadan Kaldırılması ve Kontrolü Vakfı (bir CSR girişimi) arasındaki bir kamu-özel ortaklığı aracılığıyla uygulanan Mandla’daki Sıtmayı Ortadan Kaldırma Gösteri Projesi’nden (MEDP) öğrenilen derslerden biri. Sun Pharmaceuticals), sıtma vakalarının %50’den fazlasının Mandla’dan 600 km uzakta bir eyalet olan Telangana’dan kaynaklandığını belirtiyor.
Çoğu sınır ötesi vakanın bulaşmasının fiziksel sınırlar boyunca gerçekleşmesi beklendiği için bu açıklayıcı bir açıklamaydı. Bu bilgi, MEDP’nin çok sayıda sistemik değişiklik veya eyalet hükümetinin onayını gerektirmeyen birkaç basit taktik adımla gözetim ve müdahale mekanizmalarını daha etkili bir şekilde planlamasına olanak sağladı. Bu sıtmayı ortadan kaldırma projesinin sonuçları, Hindistan’ın geri kalan eyaletlerinin ve bölgedeki diğer ulusların bu bilgi ve deneyimden yararlanabilmesi için yayınlandı (https://www.biomedcentral.com/collections/mandlaelimination).
Aslında veri paylaşımı ve gözetleme ilkeleri uluslararası sınırlarda da geçerlidir. Ancak, sınırın her iki tarafındaki ulusal hükümetlerin ilgili düzenlemeleri ve protokolleri durumu zorlaştırıyor. Koordineli bir müdahalenin başarısı, ortak sınırlara sahip ülkeler arasında ve ilgili Devlet, Anavatan ve Sağlık departmanları tarafından ulusötesi izinlerin alınmasını gerektirecektir.
2030 sıtmayı ortadan kaldırma hedefi, Başbakan Shri Narendra Modi ve birkaç komşu ülkenin devlet başkanları tarafından verilen bir taahhüttür. Bu nedenle, imha etme sorumluluğu yalnızca Sağlık ve Aile Refahı Bakanlığına ait olmamalıdır. Başarı, sağlık, dış ilişkiler, savunma (sınır kontrolü), kabile işleri ve daha fazlası arasında sektörler arası koordinasyon gerektirir.
Bu sektörler arası koordinasyon, bölgede değerini kanıtlamıştır. 2017’de Timor-Leste ve Endonezya, 2017’den beri bir Mutabakat Zaptı kapsamında sınır aşan sıtmaya karşı ikili ve bakanlıklar arası bir müdahale başlattı. Bu anlaşma, her iki ülkenin sağlık bakanlıkları ve dış politikaları tarafından desteklenen daha geniş sağlık işbirliği faaliyetlerinin bir parçası olarak sınır aşan sıtmanın ortak planlanmasını kolaylaştırmaktadır.
Yalnızca en zayıf halkamız kadar güçlüyüz ve bu özellikle sıtmayı ortadan kaldırmak söz konusu olduğunda doğrudur. Hindistan’ın Bangladeş, Myanmar veya Pakistan yakınlarındaki sınır bölgeleri gibi uzak bölgeler, mesafe, altyapı eksikliği, siyasi istikrarsızlık veya ulusal acil durumlar gibi çeşitli faktörler nedeniyle yüksek sıtma vakaları, önemli sınır ötesi hareket ve sınırlı programatik erişim ile karşı karşıyadır. Birlikte, bu koşullar, bir zamanlar Mekong bölgesini etkileyen tür gibi, yaygın sınır ötesi sıtma vakalarına ve ilaca dirençli sıtma türlerine izin verir.
Güney Asya, sıtmanın ortadan kaldırılmasına yönelik istikrarlı adımlar atıyor. Bu, bölgenin son birkaç on yıldaki birçok başarısına dönüp bakması ve sıtmayı ortadan kaldıran bu on yılın nasıl sona ereceğine karar vermesi için bir fırsat. Hindistan liderliği alırsa ve gerçek zamanlı ulusal ve uluslararası veri paylaşım sistemleri kurarak, bütün-hükümet yaklaşımını organize ederek ve en zor durumlarda bile tam program desteği sağlayarak ithal sıtma sorununu ciddiye alırsa başarı mümkündür. topluluklara ulaşmak. Sıtmayı ortadan kaldırma biliminin doğrulanabilir, tekrarlanabilir ve sürdürülebilir ulusal kanıtları ile Hindistan, ülke içinde ve dışında sınır ötesi sıtmayı sona erdirmede benzersiz bir şekilde liderlik etmeye hazırdır.
Bu makale, Hindistan Hastalıkları Ortadan Kaldırma ve Kontrol Vakfı’nın (FDEC Hindistan) Eski Başkanı, Sağlık ve Aile Refahı Bakanlığı Eski Özel Sekreteri ve Hindistan Eski Baş Seçim Komiseri SY Quraishi tarafından yazılmıştır.