Sudan kan kaybediyor. Birleşmiş Milletler Dünya Sağlık Örgütü’ne (WHO) göre yüzlerce insan öldürüldü. Çatışma, 13 Nisan’da Hızlı Destek Gücü (RSF) birliklerinin başkentin 210 kilometre kuzeyindeki Merowe kasabasına girerek havaalanını ele geçirmeye çalışmasıyla başladı. 15 Nisan’ın erken saatlerinde Hartum’da ve ülkenin diğer bölgelerinde Sudanlılar arasında şiddetli çatışmalar patlak verdi ve çok az bir azalma belirtisi görüldü.
DOSYA FOTOĞRAFI: Sudan’ın Kuzey Hartum kentinde paramiliter Hızlı Destek Güçleri ile ordu arasındaki çatışmalar sırasında binalardan dumanlar yükseliyor. (REUTERS)
Şu anda, her iki taraf da savaşı başlatmakla diğerini suçluyor. Ulusal Ordu, Hemedti’nin askerlerinin şiddete yol açan hükümet karşıtı bir isyan başlattığını iddia etti. RSF, güney Hartum’daki üslerinden birine yapılan askeri saldırıya yanıt olarak misilleme eylemi yaptığını söyledi. 17 Nisan’da Sudan Dışişleri Bakanlığı, RSF’yi asi bir varlık ilan etti ve dağıtılması emrini verdi. Sudan’ın demokratik geçiş sürecini yeniden başlatmayı amaçlayan siviller, askerler ve paramiliterler arasındaki anlaşma yeniden donmuş görünüyor.
Sudan’daki bu çatışmayı bu kadar kalıcı kılan nedir? Bu çatışma, kesişen üç düzey açısından görülmelidir: yerel, bölgesel ve küresel. Etkileşen ve birbirini etkileyen bu üç düzey, çatışmanın tırmanması, angajman ve nihai çözümün farklı aşamalarını temsil eder. Ve Sudan’daki bu çatışma, bölgesel ve uluslararası güç ilişkileriyle giderek iç içe geçen ve tek bir çözümü imkansız kılan yerel bir çatışmanın en iyi örneğidir.
Sudan sorunu üç katmana ayrılabilirse, yerel düzey, çatışmanın ana itici gücüne karşılık gelir. Esasen bu katman, Sudan’ı kimin ve nasıl bir siyasi yapı altında kontrol edeceği ile ilgilidir. SAF (Sudan Silahlı Kuvvetleri) olarak da bilinen Sudan Ulusal Ordusu komutanı General Abdel Fattah el-Burhan ve paramiliter grup RSF komutanı General Muhammed Hamdan’ Hemedti, Dagalo’nun şu anda bir güç mücadelesi içinde oldukları iddia ediliyor. çekirdek bu çatışma.
2003 yılı civarında, kendi yönetimine karşı isyan etmeye başlayan Arap olmayan bireylerle savaşmak için dönemin Devlet Başkanı Ömer el-Beşir, çoğunlukla deve ticareti yapan kabilelerden oluşan Arap aşiret milislerinden oluşan bir topluluk olan Janjaweed’i işe aldı. 2013’te Beşir, ulusal ordunun yanı sıra bu aşiret milis grubunu Hemedti’nin liderliğinde yarı organize bir paramiliter yapıya yükseltti. Hatta RSF için özel bir komuta yapısı ve kaynakları kurdu.
Bashir’in bu güçlü paramiliter grubu, yani RSF’yi yaratmasındaki asıl amacı, ulusal orduyu dengelemek, askeri darbeleri önlemek ve ülke çapındaki isyanları bastırmaktı. Ancak 2019’da SAF ve RSF, Beşir’i devirmek için güçlerini birleştirdi. Beşir’in devrilmesinden sonra, silahlı kuvvetler ve vatandaşlar geçici bir hükümet kurma konusunda anlaştılar. Ancak Burhan’ın güçleri bu geçici hükümeti Ekim 2021’de devirdi. Farklı aktörler arasında aylarca süren iktidar mücadeleleri ve eş zamanlı demokrasi yanlısı kitlesel gösterilerin ardından yeni bir egemen konsey kuruldu. O zamandan beri Burhan meclis başkanı, Hemedti başkan yardımcısı ve Burhan da fiili başkan olarak görev yapıyor.
Ancak 5 Aralık 2022 tarihli bir siyasi çerçeve anlaşması, ilişkilerinin bozulmasına neden oldu. Liderler, başlangıçta 1 Nisan 2023’e kadar belirlenmesi ve 11 Nisan 2023’e kadar yeni bir sivil hükümete sahip olması beklenen anlaşmanın parametreleri üzerinde sürekli tartıştılar. Anlaşmanın önemli bir kısmı, ulusal ordu ile RSF arasındaki birleşmeydi. Orgeneral Burhan, rakibini etkisiz hale getirmek ve Sudan ordusunun hakimiyetini sürdürmek için iki yıl içinde bu yeniden yapılanmayı planladı. Ancak Hemedti, on yıllık bir dönemi tercih etti ve ordu içinde birkaç iç reform çağrısında bulundu.
Hem SAF hem de RSF, Sudan’da geniş bir himayeye ve etnik ağlara sahiptir. General Burhan’ın etrafındaki İslamcılar, özellikle Sudan yönetimine ve ekonomisine sıkı sıkıya bağlıdır. Büyük ihtimalle El-Burhan, Hemedti’yi devirmesi için ya İslamcı ya da Beşir destekçisi ya da her ikisi de olan ordunun üst düzey subaylarının baskısı altındaydı. Ordudaki bu İslamcı hizip, RSF’nin tamamen terhis edilmesi ve Hemedti’nin Sudan’dan sürülmesinden başka bir sonucu kabul etmeyecektir. Gerekirse bizzat Burhan’a da darbe yapabilirler.
Hemedti kendi saflarında ve kabilesinde de savunmasızdır. RSF’nin üst düzey liderliği, Darfur’dan gelen Arap Rizeigat aşiretinden yüksek rütbeli subaylardan oluşuyor. Bununla birlikte, aşiretin yerel liderlerinden birçoğunun, yerel bir şeyh ve eski Cancavid lideri Musa Hilal’e daha sadık olduğuna inanılıyor. 2017’de Hemedti yönetimindeki RSF, onu tutukladı ve Darfur’daki altın madeninin kontrolünü ele geçirdi. Hilal, sonunda Mart 2021’de sivil-asker geçiş hükümetinin affı sayesinde hapishaneden serbest bırakıldı.
Hilal’in şu anda nerede olduğu belirsiz olsa da, Rizelat hatırı sayılır bir milis gücüne ev sahipliği yapıyor. RSF’de de destekçileri olabilir. Dolayısıyla RSF’nin Musa Hilal ve Hemedti yandaşlarından oluşan iki farklı güç bloğunun kontrolünde içeriden parçalanması olasıdır. RSF’nin daha fazla parçalanmasıyla birlikte etnik hatlar boyunca bir iç savaş, iki eşit güç bloğunun birbiriyle rekabet ettiği mevcut senaryodan daha tehlikeli olacaktır.
Bölgesel düzeydeki ikinci aşama, Sudan’da ve daha geniş Kızıldeniz bölgesinde kimin en büyük etkiye sahip olabileceği ile ilgilidir. Afrika Boynuzu, Sahel ve Kızıldeniz’in birleştiği yerde bulunan Sudan, birçok ülke tarafından değerli kabul ediliyor. Sudan’ın stratejik konumu ve tarımsal kaynakları, bölgesel güç mücadelelerini körükledi. Sudan yedi ülkeyle sınır komşusudur: Çad, Etiyopya, Eritre, Güney Sudan, Orta Afrika Cumhuriyeti, Libya ve Mısır. Tüm bu ülkelerin kendi çıkarları olduğu için, çatışmanın bölgesel rekabet ve güç mücadeleleriyle daha iç içe geçmesi riski var.
Hemen hemen her çevre ülkede bir Burhanlı, bir Hemedtici var. Bu nedenle, anlaşmazlık devam ederse, her iki liderin bölgesel dostları müttefiklerini desteklemek için öne çıkabilir. Burhan, birkaç ortak askeri tatbikatı tamamladı ve eğitimini Mısır askeri akademisinde aldı. Mısır ordusunun sağlam desteğine sahip. Bu arada doğu Libya’nın komutanı Khalifa Haftar’ın Hemedti’nin yanında durduğu ve askeri malzeme içeren en az üç uçak teslim ettiği bildirildi.
Üçüncü seviye, Sudan krizinde ortaya çıkan uluslararası güç rekabetiyle ilgilidir. Bu katmanda Sudan, bölgesel ve uluslararası güç mücadelesi için bir mikro kozmos görevi görüyor. Enerji zengini Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) ve Suudi Arabistan uzun süredir Sudan siyasetini etkilemeye çalışıyor. Her ikisi de Sudan’ın büyük potansiyele sahip olduğu tarım, havacılık ve Kızıldeniz kıyısına yakın limanlar gibi sektörlerde önemli yatırımlar yaptı. Başlangıçta hem Suudiler hem de Birleşik Arap Emirlikleri, Sudan’ın El Beşir yönetiminden geçişini bölgedeki İslamcı etkiye direnmek için bir fırsat olarak gördü. Bununla birlikte, Suudi Arabistan’ın Birleşik Arap Emirlikleri ile ittifakı yerine Suudi Vizyonu 2030’a göre kendi ulusal çıkarlarına öncelik vermesi nedeniyle her iki ülkenin çıkarları farklılaştı.
Mısır’ın Sudan’daki temel kaygısı, Nil Nehri Sudan’ın içinden aktığı için su kaynaklarının güvenliğidir. Mısır, jeopolitik hegemonyasını savunmak ve Etiyopya ile Büyük Etiyopya Rönesans Barajı (GERD) anlaşmazlığını çözmek için Sudan’ı etkilemeye çalışıyor. Türkiye’nin Sudan ve daha geniş Kızıldeniz bölgesindeki çıkarları ticaret ve güvenliğe bağlıdır. Türkiye, Mısır’a olan bağımlılığını azaltmak için Sudan’daki Sevakin Adası’ndaki fabrikayı yeniden inşa etmekle ilgileniyor. Sevakin, ticari ve deniz amaçlı kullanılan tarihi bir Osmanlı Kızıldeniz limanıdır.
Özel bir askeri şirket olan Wagner sayesinde Rusya, Sudan’da güçlü bir varlığa sahip. Wagner Grubu’nun temel amacı, Birleşik Arap Emirlikleri üzerinden Rusya’ya altın nakletmek ve özellikle altın madenciliği için kullanılan maden kaynaklarını korumaktır. Rusya ayrıca Port Sudan’da yaklaşık 300 Rus askerini barındıracak 25 yıllık bir kira sözleşmesi kapsamında bir deniz üssü inşa etmeyi hedefliyor. Rusya’nın Sudan’da bir liman önerisi Sudan’daki askeri liderlerden, özellikle de Hemedti’den kamuoyu desteği aldı.
Çin, Kızıldeniz ticaret yoluna erişiminden ve Sudan’da yaşayan 1.000’den fazla Çin vatandaşından endişe duyuyor. Şimdiye kadar Çin taraf tutmadı ve itidal ve gerilimi azaltma çağrısında bulundu. Bununla birlikte, çatışma daha da tırmanırsa ve Çin’in Sudan’daki çıkarları tehdit edilirse, özellikle Afrika Boynuzu’ndaki özel elçisi aracılığıyla daha aktif bir rol oynayabilir. Avrupa Birliği için göçü kontrol altına almak için Sudan’da istikrar şarttır. Son olarak, Sudan’da devam eden çatışma, ABD’nin (ABD) bölgedeki etkisinin azaldığını açıkça ortaya koymaktadır. ABD, Sudan’daki savaşan gruplara, kalkınma ve borçların hafifletilmesi için mali teşvikler karşılığında ateşkesi kabul etmeleri için baskı yapmaya çalışıyor.
Üç katmanın ayrılmaz bir şekilde iç içe geçmiş olması, uluslararası toplum için bir meydan okuma oluşturuyor.İki rakip grup, Sudan’ın ve zengin kaynaklarının kontrolü için kişisel bir güç mücadelesine kilitlenmiş durumda. İki güç birleşirse tek lider olur ve o komutan şu anda Orgeneral Burhan’dır. Liderlik yarışının bir sıfır toplamlı oyuna dönüştüğünü fark eden Burhan ve Hemedti, bu savaşı ölümüne sürdürürler.
Ancak, bu savaşa daha fazla oyuncu katıldıkça işler daha da karmaşık hale gelebilir. Uluslararası toplum, Sudan’da barışa aracılık etme stratejisini yeniden değerlendirmeli ve temelden değiştirmelidir. Komşu ve bölge devletlerinin tarafsızlıklarını korumalarını sağlamak için koordineli adımlar atılmalıdır. Bunun yerine, Afrika Birliği’nin Etiyopya’daki barış anlaşması müzakerelerinde olduğu gibi, bölgesel güçler müzakere sürecine dahil olmalıdır.
Vivekananda International Foundation’da Kıdemli Araştırma Görevlisi ve Jawaharlal Nehru Üniversitesi’nde doktora öğrencisi olan Samir Bhattacharya tarafından yazılmıştır.
DOSYA FOTOĞRAFI: Sudan’ın Kuzey Hartum kentinde paramiliter Hızlı Destek Güçleri ile ordu arasındaki çatışmalar sırasında binalardan dumanlar yükseliyor. (REUTERS)
Şu anda, her iki taraf da savaşı başlatmakla diğerini suçluyor. Ulusal Ordu, Hemedti’nin askerlerinin şiddete yol açan hükümet karşıtı bir isyan başlattığını iddia etti. RSF, güney Hartum’daki üslerinden birine yapılan askeri saldırıya yanıt olarak misilleme eylemi yaptığını söyledi. 17 Nisan’da Sudan Dışişleri Bakanlığı, RSF’yi asi bir varlık ilan etti ve dağıtılması emrini verdi. Sudan’ın demokratik geçiş sürecini yeniden başlatmayı amaçlayan siviller, askerler ve paramiliterler arasındaki anlaşma yeniden donmuş görünüyor.
Sudan’daki bu çatışmayı bu kadar kalıcı kılan nedir? Bu çatışma, kesişen üç düzey açısından görülmelidir: yerel, bölgesel ve küresel. Etkileşen ve birbirini etkileyen bu üç düzey, çatışmanın tırmanması, angajman ve nihai çözümün farklı aşamalarını temsil eder. Ve Sudan’daki bu çatışma, bölgesel ve uluslararası güç ilişkileriyle giderek iç içe geçen ve tek bir çözümü imkansız kılan yerel bir çatışmanın en iyi örneğidir.
Sudan sorunu üç katmana ayrılabilirse, yerel düzey, çatışmanın ana itici gücüne karşılık gelir. Esasen bu katman, Sudan’ı kimin ve nasıl bir siyasi yapı altında kontrol edeceği ile ilgilidir. SAF (Sudan Silahlı Kuvvetleri) olarak da bilinen Sudan Ulusal Ordusu komutanı General Abdel Fattah el-Burhan ve paramiliter grup RSF komutanı General Muhammed Hamdan’ Hemedti, Dagalo’nun şu anda bir güç mücadelesi içinde oldukları iddia ediliyor. çekirdek bu çatışma.
2003 yılı civarında, kendi yönetimine karşı isyan etmeye başlayan Arap olmayan bireylerle savaşmak için dönemin Devlet Başkanı Ömer el-Beşir, çoğunlukla deve ticareti yapan kabilelerden oluşan Arap aşiret milislerinden oluşan bir topluluk olan Janjaweed’i işe aldı. 2013’te Beşir, ulusal ordunun yanı sıra bu aşiret milis grubunu Hemedti’nin liderliğinde yarı organize bir paramiliter yapıya yükseltti. Hatta RSF için özel bir komuta yapısı ve kaynakları kurdu.
Bashir’in bu güçlü paramiliter grubu, yani RSF’yi yaratmasındaki asıl amacı, ulusal orduyu dengelemek, askeri darbeleri önlemek ve ülke çapındaki isyanları bastırmaktı. Ancak 2019’da SAF ve RSF, Beşir’i devirmek için güçlerini birleştirdi. Beşir’in devrilmesinden sonra, silahlı kuvvetler ve vatandaşlar geçici bir hükümet kurma konusunda anlaştılar. Ancak Burhan’ın güçleri bu geçici hükümeti Ekim 2021’de devirdi. Farklı aktörler arasında aylarca süren iktidar mücadeleleri ve eş zamanlı demokrasi yanlısı kitlesel gösterilerin ardından yeni bir egemen konsey kuruldu. O zamandan beri Burhan meclis başkanı, Hemedti başkan yardımcısı ve Burhan da fiili başkan olarak görev yapıyor.
Ancak 5 Aralık 2022 tarihli bir siyasi çerçeve anlaşması, ilişkilerinin bozulmasına neden oldu. Liderler, başlangıçta 1 Nisan 2023’e kadar belirlenmesi ve 11 Nisan 2023’e kadar yeni bir sivil hükümete sahip olması beklenen anlaşmanın parametreleri üzerinde sürekli tartıştılar. Anlaşmanın önemli bir kısmı, ulusal ordu ile RSF arasındaki birleşmeydi. Orgeneral Burhan, rakibini etkisiz hale getirmek ve Sudan ordusunun hakimiyetini sürdürmek için iki yıl içinde bu yeniden yapılanmayı planladı. Ancak Hemedti, on yıllık bir dönemi tercih etti ve ordu içinde birkaç iç reform çağrısında bulundu.
Hem SAF hem de RSF, Sudan’da geniş bir himayeye ve etnik ağlara sahiptir. General Burhan’ın etrafındaki İslamcılar, özellikle Sudan yönetimine ve ekonomisine sıkı sıkıya bağlıdır. Büyük ihtimalle El-Burhan, Hemedti’yi devirmesi için ya İslamcı ya da Beşir destekçisi ya da her ikisi de olan ordunun üst düzey subaylarının baskısı altındaydı. Ordudaki bu İslamcı hizip, RSF’nin tamamen terhis edilmesi ve Hemedti’nin Sudan’dan sürülmesinden başka bir sonucu kabul etmeyecektir. Gerekirse bizzat Burhan’a da darbe yapabilirler.
Hemedti kendi saflarında ve kabilesinde de savunmasızdır. RSF’nin üst düzey liderliği, Darfur’dan gelen Arap Rizeigat aşiretinden yüksek rütbeli subaylardan oluşuyor. Bununla birlikte, aşiretin yerel liderlerinden birçoğunun, yerel bir şeyh ve eski Cancavid lideri Musa Hilal’e daha sadık olduğuna inanılıyor. 2017’de Hemedti yönetimindeki RSF, onu tutukladı ve Darfur’daki altın madeninin kontrolünü ele geçirdi. Hilal, sonunda Mart 2021’de sivil-asker geçiş hükümetinin affı sayesinde hapishaneden serbest bırakıldı.
Hilal’in şu anda nerede olduğu belirsiz olsa da, Rizelat hatırı sayılır bir milis gücüne ev sahipliği yapıyor. RSF’de de destekçileri olabilir. Dolayısıyla RSF’nin Musa Hilal ve Hemedti yandaşlarından oluşan iki farklı güç bloğunun kontrolünde içeriden parçalanması olasıdır. RSF’nin daha fazla parçalanmasıyla birlikte etnik hatlar boyunca bir iç savaş, iki eşit güç bloğunun birbiriyle rekabet ettiği mevcut senaryodan daha tehlikeli olacaktır.
Bölgesel düzeydeki ikinci aşama, Sudan’da ve daha geniş Kızıldeniz bölgesinde kimin en büyük etkiye sahip olabileceği ile ilgilidir. Afrika Boynuzu, Sahel ve Kızıldeniz’in birleştiği yerde bulunan Sudan, birçok ülke tarafından değerli kabul ediliyor. Sudan’ın stratejik konumu ve tarımsal kaynakları, bölgesel güç mücadelelerini körükledi. Sudan yedi ülkeyle sınır komşusudur: Çad, Etiyopya, Eritre, Güney Sudan, Orta Afrika Cumhuriyeti, Libya ve Mısır. Tüm bu ülkelerin kendi çıkarları olduğu için, çatışmanın bölgesel rekabet ve güç mücadeleleriyle daha iç içe geçmesi riski var.
Hemen hemen her çevre ülkede bir Burhanlı, bir Hemedtici var. Bu nedenle, anlaşmazlık devam ederse, her iki liderin bölgesel dostları müttefiklerini desteklemek için öne çıkabilir. Burhan, birkaç ortak askeri tatbikatı tamamladı ve eğitimini Mısır askeri akademisinde aldı. Mısır ordusunun sağlam desteğine sahip. Bu arada doğu Libya’nın komutanı Khalifa Haftar’ın Hemedti’nin yanında durduğu ve askeri malzeme içeren en az üç uçak teslim ettiği bildirildi.
Üçüncü seviye, Sudan krizinde ortaya çıkan uluslararası güç rekabetiyle ilgilidir. Bu katmanda Sudan, bölgesel ve uluslararası güç mücadelesi için bir mikro kozmos görevi görüyor. Enerji zengini Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) ve Suudi Arabistan uzun süredir Sudan siyasetini etkilemeye çalışıyor. Her ikisi de Sudan’ın büyük potansiyele sahip olduğu tarım, havacılık ve Kızıldeniz kıyısına yakın limanlar gibi sektörlerde önemli yatırımlar yaptı. Başlangıçta hem Suudiler hem de Birleşik Arap Emirlikleri, Sudan’ın El Beşir yönetiminden geçişini bölgedeki İslamcı etkiye direnmek için bir fırsat olarak gördü. Bununla birlikte, Suudi Arabistan’ın Birleşik Arap Emirlikleri ile ittifakı yerine Suudi Vizyonu 2030’a göre kendi ulusal çıkarlarına öncelik vermesi nedeniyle her iki ülkenin çıkarları farklılaştı.
Mısır’ın Sudan’daki temel kaygısı, Nil Nehri Sudan’ın içinden aktığı için su kaynaklarının güvenliğidir. Mısır, jeopolitik hegemonyasını savunmak ve Etiyopya ile Büyük Etiyopya Rönesans Barajı (GERD) anlaşmazlığını çözmek için Sudan’ı etkilemeye çalışıyor. Türkiye’nin Sudan ve daha geniş Kızıldeniz bölgesindeki çıkarları ticaret ve güvenliğe bağlıdır. Türkiye, Mısır’a olan bağımlılığını azaltmak için Sudan’daki Sevakin Adası’ndaki fabrikayı yeniden inşa etmekle ilgileniyor. Sevakin, ticari ve deniz amaçlı kullanılan tarihi bir Osmanlı Kızıldeniz limanıdır.
Özel bir askeri şirket olan Wagner sayesinde Rusya, Sudan’da güçlü bir varlığa sahip. Wagner Grubu’nun temel amacı, Birleşik Arap Emirlikleri üzerinden Rusya’ya altın nakletmek ve özellikle altın madenciliği için kullanılan maden kaynaklarını korumaktır. Rusya ayrıca Port Sudan’da yaklaşık 300 Rus askerini barındıracak 25 yıllık bir kira sözleşmesi kapsamında bir deniz üssü inşa etmeyi hedefliyor. Rusya’nın Sudan’da bir liman önerisi Sudan’daki askeri liderlerden, özellikle de Hemedti’den kamuoyu desteği aldı.
Çin, Kızıldeniz ticaret yoluna erişiminden ve Sudan’da yaşayan 1.000’den fazla Çin vatandaşından endişe duyuyor. Şimdiye kadar Çin taraf tutmadı ve itidal ve gerilimi azaltma çağrısında bulundu. Bununla birlikte, çatışma daha da tırmanırsa ve Çin’in Sudan’daki çıkarları tehdit edilirse, özellikle Afrika Boynuzu’ndaki özel elçisi aracılığıyla daha aktif bir rol oynayabilir. Avrupa Birliği için göçü kontrol altına almak için Sudan’da istikrar şarttır. Son olarak, Sudan’da devam eden çatışma, ABD’nin (ABD) bölgedeki etkisinin azaldığını açıkça ortaya koymaktadır. ABD, Sudan’daki savaşan gruplara, kalkınma ve borçların hafifletilmesi için mali teşvikler karşılığında ateşkesi kabul etmeleri için baskı yapmaya çalışıyor.
Üç katmanın ayrılmaz bir şekilde iç içe geçmiş olması, uluslararası toplum için bir meydan okuma oluşturuyor.İki rakip grup, Sudan’ın ve zengin kaynaklarının kontrolü için kişisel bir güç mücadelesine kilitlenmiş durumda. İki güç birleşirse tek lider olur ve o komutan şu anda Orgeneral Burhan’dır. Liderlik yarışının bir sıfır toplamlı oyuna dönüştüğünü fark eden Burhan ve Hemedti, bu savaşı ölümüne sürdürürler.
Ancak, bu savaşa daha fazla oyuncu katıldıkça işler daha da karmaşık hale gelebilir. Uluslararası toplum, Sudan’da barışa aracılık etme stratejisini yeniden değerlendirmeli ve temelden değiştirmelidir. Komşu ve bölge devletlerinin tarafsızlıklarını korumalarını sağlamak için koordineli adımlar atılmalıdır. Bunun yerine, Afrika Birliği’nin Etiyopya’daki barış anlaşması müzakerelerinde olduğu gibi, bölgesel güçler müzakere sürecine dahil olmalıdır.
Vivekananda International Foundation’da Kıdemli Araştırma Görevlisi ve Jawaharlal Nehru Üniversitesi’nde doktora öğrencisi olan Samir Bhattacharya tarafından yazılmıştır.