Hindistan’ın kuzeydoğu eyaletlerinin dolambaçlı yollarında seyahat ederken, manzaranın ne kadar genç olduğuna şaşırıyorsunuz! Okul otobüsleriyle dolu sürekli trafik, gece geç saatlerde futbol ve basketbol maçlarıyla dolu oyun alanları, gelişen gençlik eğitim merkezleri, hareketli kütüphane kafeleri ve en sevdikleri Kore pop ikonları gibi seyahat eden gençler – hepsi yeni ortaya çıkan bir hikayeyi anlatıyor: Kuzeydoğu Hindistan bir felaketin eşiğinde gençliğinin yeniden canlanmasının yol açtığı değişim.
Çocuklar (Keshav Singh/HT)
Bu değişim yıllar sürdü ve oldukça zorluydu. Tarihsel olarak, gençlik aktivizmi her zaman bölgede değişime yol açmış olsa da, sekiz eyalette her zaman okuryazarlık oranlarında, işgücüne katılımda veya refahta sürdürülebilir bir artışla sonuçlanmadı. 2011 ve 2012 yıllarına ait istatistikler, bölgenin 15 ila 29 yaş arasındaki genç nüfusunun yalnızca %0,4’ünün resmi beceri kazanımına dahil olduğunu gösteriyor. Kuzeydoğu eyaletleri de 2018 Gençlik Çalışması Endeksi’nde en alt sıralarda yer aldı; bu da istihdam fırsatlarının hem kıtlığını hem de yetersizliğini yansıtıyor.
Geçtiğimiz yılı sonlandırın ve 2024’e HT ile hazırlanın! buraya tıklayın
Kuzey Doğu’daki yerel topluluklara yapılan ziyaretler, istihdam istatistikleri ile sahadaki gerçeklik arasındaki bağlantıyı ortaya koyuyor. Çocukluk, dışarıdan çok az kişinin anlayabileceği şekilde istikrarsız bir dönemdir. Kuzeydoğu’daki insanlar, küçük yaşlardan itibaren eğitime erişmeye çalışırken tehlikeli araziler, sınırlı altyapı, çatışmalar ve kötü şöhretli uyuşturucu ve kaçakçılık koridorlarına yakınlıkla mücadele etmek zorunda kalıyor. Eğitimden istihdama giden yol da tuzaklarla dolu: Hindistan’daki şirketlerin yalnızca %1’i bölgede faaliyet gösteriyor ve mezunlar tarım ile sınırlı ama oldukça aranan hükümet pozisyonları arasında seçim yapmak zorunda kalıyor. Heinrich Böll Vakfı’nın araştırması, son on yılda kuzeydoğu eyaletlerindeki işsizlik oranlarının diğer Hindistan eyaletlerine göre çok daha yüksek olduğunu ve gençlerin iş bulmak için çok sayıda başka eyalete göç ettiğini öne sürüyor.
Evde, işsizliğin ve sınırlı fırsatların olduğu bir ortamda gençler, zihinsel sağlık sorunları, hatalar ve hayal kırıklıklarıyla birlikte istikrarlı bir kariyer kurma baskısıyla karşı karşıya kalıyor. Ne yazık ki, kuzeydoğu eyaletleri aynı zamanda ülkedeki en yüksek intihar oranlarının ulusal ortalamanın üzerinde olduğunu bildirme konusunda da kasvetli bir üne sahiptir.
Dimapur merkezli sivil toplum kuruluşu (STK) YouthNet’in yöneticisi Nuneseno Chase, “Bir yerin gelişmesi için gençlere sahip olması gerekir” diyor. YouthNet, diğer birçok STK gibi, gençlerin göçü ve kaybının gidişatını değiştirmek ve kendi ülkelerinde tatmin edici ve mutlu bir geleceğin temellerini atmak için çalıştı.
Bugün Kuzey Doğu’da gençler için güvenli, çeşitlilik içeren ve apolitik topluluk alanları oluşturmaya yönelik kolektif yatırımların arttığını görebiliriz. Bu yerleşim, eğitim ve dinlenme alanları, yalnızca kentsel alanlarda değil, aynı zamanda kırsal alanlarda da gençlere yavaş yavaş güvenlik, istikrar ve iyimserlik kazandırıyor.
Tripura’nın Jhampui Tepeleri’nde, mitolojik bir çiçek kalkanı anlamına gelen STK Zamzo, çevreyi korumak için yaşlılar, köy meclisleri ve parlamento üyeleriyle birlikte çalışarak yerel gençleri yerel iklim görevlileri olmaları için donatıyor. Arunaçal’ın Tawang bölgesinde, ‘Sevgi Bahçesi’ anlamına gelen Jhamtse Gatsal adlı STK, risk altındaki çocukların iyileşmesi ve sadece kendilerini değil aynı zamanda topluluklarını da olumlu yönde etkileyecek hayatlar inşa etmeleri için bir müfredat geliştirdi. Itanagar bölgesinin daha güneyinde Oju Refah Derneği var. “Oju” zayıfların en zayıfı anlamına gelir. Burası yalnızca yoksul çocuklar için bir konaklama evi değil, aynı zamanda onlara onurlu ve eşitlik içinde bir yaşam sürebilecekleri bir okul da işletiyor.
Gençler için STK’lar ve sosyal girişimler mentorluk, grup desteği ve geçim bağlantıları sağlıyor. Assam merkezli STK Farm2Food ve Nagaland merkezli YouthNet ve CanYouth, farklı geçmişlere sahip gençlere danışmanlık, girişimcilik fırsatları ve liderlik eğitimi sağlıyor. Farm2food, çiftlik girişimciliği modelleri aracılığıyla, ortaokul ve gençlere yerli tarım uygulamaları, beslenme çeşitliliği ve sürdürülebilir tarım hakkında eğitim vererek tarım sektörünün gençler için dönüştürücü potansiyelini ortaya koyuyor. CanYouth, bağımlılıkla mücadele eden çocuk ve gençlere yönelik empati temelli bir modele sahiptir ve okuldan ayrılanların okula yeniden kazandırılması ve başarılı bir şekilde mezun olmalarına yardımcı olmak için özel olarak çalışmaktadır.
Hükümetin gençliğe yönelik bu odaklanmaya verdiği destek, hem yerel yönetimler hem de gençlik dernekleri tarafından desteklenen, canlı sokak grafitileri şeklindeki genç dostu kamu reklamları aracılığıyla görülebilir.
Bu kâr amacı gütmeyen kuruluşlar, gençlik müdahalelerinden doğrudan fayda sağlamayan topluluk üyelerini bile aralarına katarak umut ve iyilik ışığı haline geldi. Gençlere olan ilgi arttıkça ilerlemelerini ve hızlarını engelleyen koşullar ortaya çıkıyor. Yeterli finansman olmadan, bu kuruluşların bütçeleri sınırlıdır ve büyük bir etki yaratmakta zorluk çekerler. Veri izleme, izleme ve değerlendirme ile teknik destek gecikmeleri, çabaların tam potansiyelinin gerçekleştirilmesini engellemektedir. Hindistan’ın farklı bölgelerinden gelen katalitik yatırımlar ve anlamlı işbirlikleri gibi dönüştürücü fırsatlar, bölgedeki boşlukların kapatılmasına yardımcı olabilir.
Bu makale, Ekip Lideri Anushka Dias ve Dasra Yardımcısı Kasturi Gandhi tarafından yazılmıştır.
Çocuklar (Keshav Singh/HT)
Bu değişim yıllar sürdü ve oldukça zorluydu. Tarihsel olarak, gençlik aktivizmi her zaman bölgede değişime yol açmış olsa da, sekiz eyalette her zaman okuryazarlık oranlarında, işgücüne katılımda veya refahta sürdürülebilir bir artışla sonuçlanmadı. 2011 ve 2012 yıllarına ait istatistikler, bölgenin 15 ila 29 yaş arasındaki genç nüfusunun yalnızca %0,4’ünün resmi beceri kazanımına dahil olduğunu gösteriyor. Kuzeydoğu eyaletleri de 2018 Gençlik Çalışması Endeksi’nde en alt sıralarda yer aldı; bu da istihdam fırsatlarının hem kıtlığını hem de yetersizliğini yansıtıyor.
Geçtiğimiz yılı sonlandırın ve 2024’e HT ile hazırlanın! buraya tıklayın
Kuzey Doğu’daki yerel topluluklara yapılan ziyaretler, istihdam istatistikleri ile sahadaki gerçeklik arasındaki bağlantıyı ortaya koyuyor. Çocukluk, dışarıdan çok az kişinin anlayabileceği şekilde istikrarsız bir dönemdir. Kuzeydoğu’daki insanlar, küçük yaşlardan itibaren eğitime erişmeye çalışırken tehlikeli araziler, sınırlı altyapı, çatışmalar ve kötü şöhretli uyuşturucu ve kaçakçılık koridorlarına yakınlıkla mücadele etmek zorunda kalıyor. Eğitimden istihdama giden yol da tuzaklarla dolu: Hindistan’daki şirketlerin yalnızca %1’i bölgede faaliyet gösteriyor ve mezunlar tarım ile sınırlı ama oldukça aranan hükümet pozisyonları arasında seçim yapmak zorunda kalıyor. Heinrich Böll Vakfı’nın araştırması, son on yılda kuzeydoğu eyaletlerindeki işsizlik oranlarının diğer Hindistan eyaletlerine göre çok daha yüksek olduğunu ve gençlerin iş bulmak için çok sayıda başka eyalete göç ettiğini öne sürüyor.
Evde, işsizliğin ve sınırlı fırsatların olduğu bir ortamda gençler, zihinsel sağlık sorunları, hatalar ve hayal kırıklıklarıyla birlikte istikrarlı bir kariyer kurma baskısıyla karşı karşıya kalıyor. Ne yazık ki, kuzeydoğu eyaletleri aynı zamanda ülkedeki en yüksek intihar oranlarının ulusal ortalamanın üzerinde olduğunu bildirme konusunda da kasvetli bir üne sahiptir.
Dimapur merkezli sivil toplum kuruluşu (STK) YouthNet’in yöneticisi Nuneseno Chase, “Bir yerin gelişmesi için gençlere sahip olması gerekir” diyor. YouthNet, diğer birçok STK gibi, gençlerin göçü ve kaybının gidişatını değiştirmek ve kendi ülkelerinde tatmin edici ve mutlu bir geleceğin temellerini atmak için çalıştı.
Bugün Kuzey Doğu’da gençler için güvenli, çeşitlilik içeren ve apolitik topluluk alanları oluşturmaya yönelik kolektif yatırımların arttığını görebiliriz. Bu yerleşim, eğitim ve dinlenme alanları, yalnızca kentsel alanlarda değil, aynı zamanda kırsal alanlarda da gençlere yavaş yavaş güvenlik, istikrar ve iyimserlik kazandırıyor.
Tripura’nın Jhampui Tepeleri’nde, mitolojik bir çiçek kalkanı anlamına gelen STK Zamzo, çevreyi korumak için yaşlılar, köy meclisleri ve parlamento üyeleriyle birlikte çalışarak yerel gençleri yerel iklim görevlileri olmaları için donatıyor. Arunaçal’ın Tawang bölgesinde, ‘Sevgi Bahçesi’ anlamına gelen Jhamtse Gatsal adlı STK, risk altındaki çocukların iyileşmesi ve sadece kendilerini değil aynı zamanda topluluklarını da olumlu yönde etkileyecek hayatlar inşa etmeleri için bir müfredat geliştirdi. Itanagar bölgesinin daha güneyinde Oju Refah Derneği var. “Oju” zayıfların en zayıfı anlamına gelir. Burası yalnızca yoksul çocuklar için bir konaklama evi değil, aynı zamanda onlara onurlu ve eşitlik içinde bir yaşam sürebilecekleri bir okul da işletiyor.
Gençler için STK’lar ve sosyal girişimler mentorluk, grup desteği ve geçim bağlantıları sağlıyor. Assam merkezli STK Farm2Food ve Nagaland merkezli YouthNet ve CanYouth, farklı geçmişlere sahip gençlere danışmanlık, girişimcilik fırsatları ve liderlik eğitimi sağlıyor. Farm2food, çiftlik girişimciliği modelleri aracılığıyla, ortaokul ve gençlere yerli tarım uygulamaları, beslenme çeşitliliği ve sürdürülebilir tarım hakkında eğitim vererek tarım sektörünün gençler için dönüştürücü potansiyelini ortaya koyuyor. CanYouth, bağımlılıkla mücadele eden çocuk ve gençlere yönelik empati temelli bir modele sahiptir ve okuldan ayrılanların okula yeniden kazandırılması ve başarılı bir şekilde mezun olmalarına yardımcı olmak için özel olarak çalışmaktadır.
Hükümetin gençliğe yönelik bu odaklanmaya verdiği destek, hem yerel yönetimler hem de gençlik dernekleri tarafından desteklenen, canlı sokak grafitileri şeklindeki genç dostu kamu reklamları aracılığıyla görülebilir.
Bu kâr amacı gütmeyen kuruluşlar, gençlik müdahalelerinden doğrudan fayda sağlamayan topluluk üyelerini bile aralarına katarak umut ve iyilik ışığı haline geldi. Gençlere olan ilgi arttıkça ilerlemelerini ve hızlarını engelleyen koşullar ortaya çıkıyor. Yeterli finansman olmadan, bu kuruluşların bütçeleri sınırlıdır ve büyük bir etki yaratmakta zorluk çekerler. Veri izleme, izleme ve değerlendirme ile teknik destek gecikmeleri, çabaların tam potansiyelinin gerçekleştirilmesini engellemektedir. Hindistan’ın farklı bölgelerinden gelen katalitik yatırımlar ve anlamlı işbirlikleri gibi dönüştürücü fırsatlar, bölgedeki boşlukların kapatılmasına yardımcı olabilir.
Bu makale, Ekip Lideri Anushka Dias ve Dasra Yardımcısı Kasturi Gandhi tarafından yazılmıştır.